Psalms 94
1 God is Lord of veniauncis; God of veniauncis dide freli.
Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Be thou enhaunsid that demest the erthe; yelde thou yeldinge to proude men.
Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 Lord, hou longe synneris; hou longe schulen synneris haue glorie?
Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 Thei schulen telle out, and schulen speke wickidnesse; alle men schulen speke that worchen vnriytfulnesse.
Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Lord, thei han maad lowe thi puple; and thei han disesid thin eritage.
Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 Thei killiden a widowe and a comelyng; and thei han slayn fadirles children and modirles.
Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 And thei seiden, The Lord schal not se; and God of Jacob schal not vndurstonde.
“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
8 Ye vnwise men in the puple, vndirstonde; and, ye foolis, lerne sum tyme.
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 Schal not he here, that plauntide the eere; ethere biholdith not he, that made the iye?
Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
10 Schal not he repreue, that chastisith folkis; which techith man kunnyng?
Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
11 The Lord knowith the thouytis of men; that tho ben veyne.
RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
12 Blessid is the man, whom thou, Lord, hast lerned; and hast tauyt him of thi lawe.
Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
13 That thou aswage hym fro yuele daies; til a diche be diggid to the synner.
Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 For the Lord schal not putte awei his puple; and he schal not forsake his eritage.
Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
15 Til riytfulnesse be turned in to dom; and who ben niy it, alle that ben of riytful herte.
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Who schal rise with me ayens mysdoeris; ether who schal stonde with me ayens hem that worchen wickidnesse?
Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 No but for the Lord helpide me; almest my soule hadde dwellid in helle.
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 If Y seide, My foot was stirid; Lord, thi merci helpide me.
“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 Aftir the multitude of my sorewis in myn herte; thi coumfortis maden glad my soule.
Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Whether the seete of wickidnesse cleueth to thee; that makist trauel in comaundement?
Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
21 Thei schulen take ayens the soule of a iust man; and thei schulen condempne innocent blood.
Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 And the Lord was maad to me in to refuyt; and my God was maad in to the help of myn hope.
Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 And he schal yelde to hem the wickidnesse of hem; and in the malice of hem he schal lese hem, oure Lord God schal lese hem.
Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
