Psalms 94
1 God is Lord of veniauncis; God of veniauncis dide freli.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Be thou enhaunsid that demest the erthe; yelde thou yeldinge to proude men.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Lord, hou longe synneris; hou longe schulen synneris haue glorie?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Thei schulen telle out, and schulen speke wickidnesse; alle men schulen speke that worchen vnriytfulnesse.
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Lord, thei han maad lowe thi puple; and thei han disesid thin eritage.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Thei killiden a widowe and a comelyng; and thei han slayn fadirles children and modirles.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 And thei seiden, The Lord schal not se; and God of Jacob schal not vndurstonde.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Ye vnwise men in the puple, vndirstonde; and, ye foolis, lerne sum tyme.
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Schal not he here, that plauntide the eere; ethere biholdith not he, that made the iye?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Schal not he repreue, that chastisith folkis; which techith man kunnyng?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 The Lord knowith the thouytis of men; that tho ben veyne.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Blessid is the man, whom thou, Lord, hast lerned; and hast tauyt him of thi lawe.
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 That thou aswage hym fro yuele daies; til a diche be diggid to the synner.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 For the Lord schal not putte awei his puple; and he schal not forsake his eritage.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Til riytfulnesse be turned in to dom; and who ben niy it, alle that ben of riytful herte.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Who schal rise with me ayens mysdoeris; ether who schal stonde with me ayens hem that worchen wickidnesse?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 No but for the Lord helpide me; almest my soule hadde dwellid in helle.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 If Y seide, My foot was stirid; Lord, thi merci helpide me.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Aftir the multitude of my sorewis in myn herte; thi coumfortis maden glad my soule.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Whether the seete of wickidnesse cleueth to thee; that makist trauel in comaundement?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Thei schulen take ayens the soule of a iust man; and thei schulen condempne innocent blood.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 And the Lord was maad to me in to refuyt; and my God was maad in to the help of myn hope.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 And he schal yelde to hem the wickidnesse of hem; and in the malice of hem he schal lese hem, oure Lord God schal lese hem.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
