Psalms 89
1 The lernyng of Ethan, Ezraite. I schal synge with outen ende; the mercies of the Lord. In generacioun and in to generacioun; Y schal telle thi treuthe with my mouth.
Ég vil syngja um miskunn Drottins að eilífu! Ungir sem gamlir skulu fá að heyra um trúfesti þína.
2 For thou seidist, With outen ende merci schal be bildid in heuenes; thi treuthe schal be maad redi in tho.
Elska þín og náð vara að eilífu og trúfesti þín stendur óhögguð eins og himinninn.
3 I disposide a testament to my chosun men; Y swoor to Dauid, my seruaunt,
Svo segir Drottinn Guð: „Ég hef gert sáttmála við Davíð, minn útvalda þjón.
4 Til in to with outen ende I schal make redi thi seed. And Y schal bilde thi seete; in generacioun, and in to generacioun.
Ég hef unnið þann eið, að afkomendur hans skuli sitja á konungsstóli héðan í frá og að eilífu!“
5 Lord, heuenes schulen knouleche thi merueilis; and thi treuthe in the chirche of seyntis.
Himinninn lofi máttarverk þín, Drottinn og herskarar englanna vegsami trúfesti þína.
6 For who in the cloudis schal be maad euene to the Lord; schal be lijk God among the sones of God?
Því að hver á himnum kemst í samjöfnuð við Guð? Hinn mesti meðal englanna, hver er hann við hlið Drottins?!
7 God, which is glorified in the counsel of seyntis; is greet, and dreedful ouere alle that ben in his cumpas.
Hinir voldugu englar nálgast hann með ótta og virðingu. Hann er ægilegur í þeirra augum.
8 Lord God of vertues, who is lijk thee? Lord, thou art miyti, and thi treuthe is in thi cumpas.
Drottinn, þú konungur hinna himnesku hersveita, enginn kemst í samjöfnuð við þig! Trúfestin er einkenni þitt!
9 Thou art Lord of the power of the see; forsothe thou aswagist the stiryng of the wawis therof.
Þú hefur hemil á ofstopa hafsins, stöðvar óveðursöldur. Með einu orði lægir þú þær.
10 Thou madist lowe the proude, as woundid; in the arm of thi vertu thou hast scaterid thin enemyes.
Þú rotaðir skrímslið, það lá marflatt – og tvístraðir óvinum þínum með undramætti.
11 Heuenes ben thin, and erthe is thin; thou hast foundid the world, and the fulnesse therof;
Himinninn og jörðin, allt er það þitt. Þú skapaðir það.
12 thou madist of nouyt the north and the see. Thabor and Hermon schulen make ful out ioye in thi name;
Þú skapaðir norðrið og suðrið líka. Tabor og Hermon kætast, hin háu fjöll, sem hönd þín gjörði.
13 thin arm with power. Thin hond be maad stidefast, and thi riythond be enhaunsid;
Mikill er máttur þinn! Hægri hönd þín er upphafin í mætti og dýrð!
14 riytfulnesse and doom is the makyng redy of thi seete. Merci and treuthe schulen go bifore thi face;
Tvær eru undirstöður hásætis þíns: Réttvísi og réttlæti, og miskunn og trúfesti eru fylgdarsveinar þínir.
15 blessid is the puple that kan hertli song. Lord, thei schulen go in the liyt of thi cheer;
Sælir eru þeir sem heyra fagnaðarópið – þeir sem ganga í ljósinu sem stafar frá Drottni.
16 and in thi name thei schulen make ful out ioye al dai; and thei schulen be enhaunsid in thi riytfulnesse.
Þín vegna gleðjast þeir alla daga og fagna yfir þínum réttlátu verkum.
17 For thou art the glorie of the vertu of hem; and in thi good plesaunce oure horn schal be enhaunsid.
Þú ert styrkur þeirra. Þetta er undursamlegt! Já, við hressumst og gleðjumst því við vitum að þú hefur velþóknun á okkur!
18 For oure takyng vp is of the Lord; and of the hooli of Israel oure kyng.
Sjálfur Drottinn er okkar vörn og hann, hinn heilagi í Ísrael – sjálfur Guð – hefur gefið okkur konung.
19 Thanne thou spakist in reuelacioun to thi seyntis, and seidist, Y haue set help in the myyti; and Y haue enhaunsid the chosun man of my puple.
Þú talaðir við spámann þinn í sýn og sagðir: „Ég hef fundið rétta manninn meðal fólksins, hann skal verða konungur!
20 I foond Dauid, my seruaunt; Y anoyntide hym with myn hooli oile.
Það er Davíð, þjónn minn! Ég hef smurt hann minni heilögu olíu.
21 For myn hond schal helpe him; and myn arm schal conferme hym.
Ég vil veita honum kraft og styrkja hann á göngunni.
22 The enemye schal no thing profite in him; and the sone of wickidnesse schal not `ley to, for to anoye him.
Óvinir hans skulu ekki fella hann, né illmennin kúga hann.
23 And Y schal sle hise enemyes fro his face; and Y schal turne in to fliyt hem that haten hym.
Ég mun láta hann sjá er ég eyði óvinum hans og þurrka út hatursmenn hans.
24 And my treuthe and mercy schal be with him; and his horn schal be enhaunsid in my name.
Ég mun stöðugt vernda hann og blessa og umvefja hann elsku minni. Mín vegna mun hann verða mikill.
25 And Y schal sette his hond in the see; and his riyt hoond in flodis.
Ríki hans mun ná frá Miðjarðarhafi til Evfratfljóts.
26 He schal inwardli clepe me, Thou art my fadir; my God, and the vptaker of myn heelthe.
Hann mun segja við mig: „Þú ert faðir minn, Guð minn, klettur hjálpræðis míns.“
27 And Y schal sette him the firste gendrid sone; hiyer than the kyngis of erthe.
Ég mun líta á hann sem frumgetinn son minn og gera hann fremstan meðal konunga jarðarinnar.
28 With outen ende Y schal kepe my merci to hym; and my testament feithful to him.
Ég mun elska hann að eilífu og vera honum góður. Ég mun halda sáttmála minn við hann að eilífu.
29 And Y schal sette his seed in to the world of world; and his trone as the daies of heuene.
Hann mun aldrei skorta erfingja og hásæti hans mun standa um eilífð eins og himinninn.
30 Forsothe if hise sones forsaken my lawe; and goen not in my domes.
Ef afkomendur hans hafna lögmáli mínu og óhlýðnast mér,
31 If thei maken vnhooli my riytfulnessis; and kepen not my comaundementis.
þá mun ég hegna þeim,
32 I schal visite in a yerde the wickidnessis of hem; and in betyngis the synnes of hem.
en aldrei mun ég þó hætta að miskunna þeim,
33 But Y schal not scatere my mercy fro hym; and in my treuthe Y schal not anoye hym.
né bregðast loforði mínu.
34 Nethir Y schal make vnhooli my testament; and Y schal not make voide tho thingis that comen forth of my lippis.
Nei, sáttmála minn mun ég alls ekki rjúfa. Ekkert orða minna tek ég aftur.
35 Onys Y swoor in myn hooli;
Ég hef heitið Davíð því (og hinn heilagi Guð talar sannleika)
36 Y schal not lie to Dauid, his seed schal dwelle with outen ende.
að konungsætt hans mun vara um aldir alda, já rétt eins og sólin!
37 And his trone as sunne in my siyt, and as a perfit mone with outen ende; and a feithful witnesse in heuene.
Konungdómur hans skal standa að eilífu eins og tunglið, – trúfasta vitnið á himninum!“
38 But thou hast put awei, and hast dispisid; and hast dilaied thi crist.
En, – hvers vegna hefur þú þá útskúfað mér?! Hafnað þeim sem þú valdir til konungs?
39 Thou hast turned awei the testament of thi seruaunt; thou madist vnhooli his seyntuarie in erthe.
Hefur þú rofið sáttmálann við hann? Þú sem kastaðir kórónu hans í skítinn!
40 Thou distriedist alle the heggis therof; thou hast set the stidefastnesse therof drede.
Múra hans hefur þú brotið og rifið niður varnarvirkin.
41 Alle men passynge bi the weie rauyschiden him; he is maad schenschipe to hise neiyboris.
Allir vegfarendur ræna hann. Hann er til háðungar nágrönnum sínum.
42 Thou hast enhaunsid the riythond of men oppressinge him; thou hast gladid alle hise enemyes.
Þú magnaðir óvini hans gegn honum, og nú kætast þeir!
43 Thou hast turned awei the help of his swerd; and thou helpidist not hym in batel.
Þú slóst sverð hans til jarðar og neitaðir honum um hjálp í bardaganum.
44 Thou destriedist him fro clensing; and thou hast hurtlid doun his seete in erthe.
Þú hefur bundið enda á vegsemd hans og hrint hásæti hans um koll.
45 Thou hast maad lesse the daies of his time; thou hast bisched him with schenschip.
Hann lítur út sem öldungur þótt ungur sé, og það er af þínum völdum. Þú hefur hulið hann skömm.
46 Lord, hou longe turnest thou awei in to the ende; schal thin ire brenne out as fier?
Ó, Drottinn, hve lengi á þetta ástand að vara? Ætlar þú að fela þig fyrir mér að eilífu? Hve lengi á reiði þín að brenna?
47 Bithenke thou what is my substaunce; for whether thou hast ordeyned veynli alle the sones of men?
Mundu hve mannsævin er stutt og að verk okkar flestra eru hégómleg og smá.
48 Who is a man, that schal lyue, and schal not se deth; schal delyuere his soule fro the hond of helle? (Sheol h7585)
Enginn maður lifir endalaust. Öll deyjum við að lokum. Og hver getur stigið upp úr gröf sinni? (Sheol h7585)
49 Lord, where ben thin elde mercies; as thou hast swore to Dauid in thi treuthe?
Drottinn, hvar er nú kærleikur þinn til mín? Hvar er gæskan sem þú lofaðir Davíð með eiði?
50 Lord, be thou myndeful of the schenschipe of thi seruauntis, of many hethene men; whiche Y helde togidere in my bosum.
Veistu það, Drottinn, að öll þjóðin hæðist að mér!
51 Whiche thin enemyes, Lord, diden schenschipfuli; for thei dispisiden the chaungyng of thi crist.
Óvinir þínir spotta mig, manninn sem þú útvaldir til konungs.
52 Blessid be the Lord with outen ende; be it don, be it don.
En þrátt fyrir allt og allt, sé Drottinn lofaður um eilífð! Amen, amen.
