Psalms 82

1 Of Asaph. God stood in the synagoge of goddis; forsothe he demeth goddis in the myddil.

Sitatakder ti Dios iti nasantoan a taripnong; iti tengnga dagiti dios, ipaayna ti panangukom.

2 Hou longe demen ye wickidnesse; and taken the faces of synneris?

Kunana, “Kasano pay kapaut ti nakillo a panangukomyo ken ti panangipakitayo iti panangpaboryo kadagiti nadangkes? (Selah)

3 Deme ye to the nedi man, and to the modirles child; iustifie ye the meke man and pore.

Ikalinteganyo dagiti napanglaw ken dagiti awanan iti amma; pagtalinaedenyo ti karbengan dagiti nagsagsagaba ken dagiti napanglaw unay.

4 Raueische ye out a pore man; and delyuere ye the nedi man fro the hond of the synner.

Tulonganyo dagiti nakurapay ken dagiti agkasapulan; ikkatenyo ida manipud iti ima dagiti nadangkes.

5 Thei knewen not, nether vndirstoden, thei goen in derknessis; alle the foundementis of erthe schulen be moued.

Saanda nga ammo wenno maawatan; agalla-allada iti kasipngetan; marmarba dagiti amin a pundasion ti daga.

6 I seide, Ye ben goddis; and alle ye ben the sones of hiy God.

Kinunak, “Dakayo ket dios, ken an-annaknakayo amin ti Kangatoan.

7 But ye schulen die as men; and ye schulen falle doun as oon of the princis.

Nupay kasta, mataykayonto a kas kadagiti lallaki ken mapasag a kas iti maysa kadagiti prinsipe.”

8 Ryse, thou God, deme thou the erthe; for thou schalt haue eritage in alle folkis.

Tumakderka, O Dios, ukomem ti daga, ta tawidem amin dagiti a nasion.