Psalms 61

1 To the victorie on orgun, to Dauid hym silf. God, here thou my biseching; yyue thou tent to my preyer.

Ó, Guð, heyrðu hróp mitt! Hlustaðu á bæn mína.

2 Fro the endis of the lond Y criede to thee; the while myn herte was angwischid, thou enhaunsidist me in a stoon.

Því að hvar sem ég fer, jafnvel um endimörk jarðar, þá hrópa ég eftir hjálp þinni. Þegar hjarta mitt örmagnast og ég get ekki meir, þá lyftu mér á klett, hjálpræðisbjargið þitt góða, mitt örugga skjól.

3 Thou laddest me forth, for thou art maad myn hope; a tour of strengthe fro the face of the enemye.

Þú ert skjól mitt, háreist borg, ókleif óvinum.

4 I schal dwelle in thi tabernacle in to worldis; Y schal be keuered in the hilyng of thi wengis.

Í helgidómi þínum mun ég búa að eilífu, öruggur í skjóli vængja þinna,

5 For thou, my God, hast herd my preier; thou hast youe eritage to hem that dreden thi name.

Því að þú, ó Guð, hefur heyrt heit mín og uppfyllt óskir þeirra sem óttast þig og heiðra nafn þitt.

6 Thou schalt adde daies on the daies of the king; hise yeeris til in to the dai of generacioun and of generacioun.

Þú munt lengja lífdaga mína og láta ævi konungsins vara frá kyni til kyns.

7 He dwellith with outen ende in the siyt of God; who schal seke the merci and treuthe of hym?

Ég mun lifa frammi fyrir Drottni að eilífu! Lát elsku þína og trúfesti gæta mín,

8 So Y schal seie salm to thi name in to the world of world; that Y yelde my vowis fro dai in to dai.

þá mun ég lofa nafn þitt um aldur og ævi og efna heit mín dag eftir dag.