< Psalms 43 >
1 God, deme thou me, and departe thou my cause fro a folc not hooli; delyuere thou me fro a wickid man, and gileful.
Ihatag kanako ang hustisya, Dios, ug naghangyo nga panalipdan mo ako batok sa mga nasod nga dili diosnon.
2 For thou art God, my strengthe; whi hast thou put me abac, and whi go Y soreuful, while the enemy turmentith me?
kay ikaw ang Dios sa akong kusog. Nganong gisalikway mo man ako? Nganong nagbakho man ako tungod sa pagdaugdaog sa kaaway?
3 Sende out thi liyt, and thi treuthe; tho ledden me forth, and brouyten in to thin hooli hil, and in to thi tabernaclis.
O, ipadala ang imong kahayag ug ang imong kamatuoran, tugoti (sila) sa paggiya kanako. Tugoti (sila) sa pagdala kanako sa imong balaang bungtod ug sa imong puloy-anan.
4 And Y schal entre to the auter of God; to God, that gladith my yongthe. God, my God, Y schal knowleche to thee in an harpe; my soule,
Unya moadto ako sa altar sa Dios, kay sa Dios labihan ang akong kalipay. Daygon ko ikaw dinuyogan sa alpa, Dios, akong Dios.
5 whi art thou sory, and whi troblist thou me? Hope thou in God, for yit Y schal knouleche to hym; he is the helthe of my cheer, and my God.
Nganong nagyukbo ka man, akong kalag? Nganong nahiubos ka man kanako? Pagmalaomon diha sa Dios, kay makadayeg ako pag-usab kaniya nga akong manluluwas ug akong Dios.