Psalms 147
1 Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.
Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
2 The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
3 Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.
Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
4 Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.
Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
5 Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.
Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
6 The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.
Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
7 Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.
Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
8 Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.
Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
9 Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.
Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
10 He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.
Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
11 It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.
Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
12 Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.
Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
13 For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.
Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
14 Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.
Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
15 Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.
Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
16 Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.
Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
17 He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?
Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
18 He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.
Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
19 Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.
Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
20 He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.
Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
