< Psalms 142 >
1 The lernyng of Dauid; `his preier, `whanne he was in the denne. With my vois Y criede to the Lord; with my vois Y preiede hertli to the Lord.
Давут ғарда йошурунуп турған вақитта язған «Масқил»: — Мән Пәрвәрдигарға авазимни аңлитип налә-пәряд көтиримән; Пәрвәрдигарға авазим билән йелинимән;
2 I schede out my preier in his siyt; and Y pronounce my tribulacioun bifor him.
Униң алдида дад-зарлиримни төкимән; Униңға аваричилигимни ейтимән.
3 While my spirit failith of me; and thou hast knowe my pathis. In this weie in which Y yede; proude men hidden a snare to me.
Роһум ичимдә түгишәй дәп қалғанда, Шу чағда басқан йолумни билгәнсән; Мән маңған йолда улар маңа қилтақ салди.
4 I bihelde to the riyt side, and Y siy; and noon was that knew me. Fliyt perischide fro me; and noon is that sekith my soule.
Оң йенимға қарап баққайсән; Әтрапимда мени тонуйдиған адәм йоқтур; Панаһгаһ йоқап кәтти; Һеч адәм җенимға көйүнмәйду.
5 Lord, Y criede to thee, Y seide, Thou art myn hope; my part in the lond of lyueris.
Мән Саңа пәряд көтәрдим, и Пәрвәрдигар; Саңа: «Сән мениң Башпанаһимсән, Тирикләрниң зиминида болған Несивәмдурсән» — дедим.
6 Yyue thou tent to my biseching; for Y am maad low ful greetli. Delyuere thou me fro hem that pursuen me; for thei ben coumfortid on me.
Мениң пәрядимға қулақ салғайсән; Чүнки мән интайин харап әһвалға чүшүрүлдум; Мени қоғлиғучилиримдин қутулдурғайсән; Чүнки улар мәндин күчлүктур.
7 Lede my soule out of keping to knouleche to thi name; iust men abiden me, til thou yelde to me.
Сениң намиңни тәбриклишим үчүн, Җенимни түрмидин чиқарғайсән; Һәққанийлар әтрапимда олишиду; Чүнки Сән маңа зор меһриванлиқ көрситисән.