Psalms 132
1 The song of greces. Lord, haue thou mynde on Dauid; and of al his myldenesse.
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 As he swoor to the Lord; he made a vowe to God of Jacob.
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 I schal not entre in to the tabernacle of myn hous; Y schal not stie in to the bed of mi restyng.
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 I schal not yyue sleep to myn iyen; and napping to myn iye liddis.
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 And rest to my templis, til Y fynde a place to the Lord; a tabernacle to God of Jacob.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Lo! we herden that arke of testament in Effrata, `that is, in Silo; we founden it in the feeldis of the wode.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 We schulen entre in to the tabernacle of hym; we schulen worschipe in the place, where hise feet stoden.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Lord, rise thou in to thi reste; thou and the ark of thin halewing.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Thi prestis be clothid with riytfulnesse; and thi seyntis make ful out ioye.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For Dauid, thi seruaunt; turne thou not awei the face of thi crist.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 The Lord swoor treuthe to Dauid, and he schal not make hym veyn; of the fruyt of thi wombe Y schal sette on thi seete.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If thi sones schulen kepe my testament; and my witnessingis, these whiche Y schal teche hem. And the sones of hem til in to the world; thei schulen sette on thi seete.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For the Lord chees Sion; he chees it in to dwelling to hym silf.
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 This is my reste in to the world of world; Y schal dwelle here, for Y chees it.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 I blessynge schal blesse the widewe of it; Y schal fille with looues the pore men of it.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 I schal clothe with heelthe the preestis therof; and the hooli men therof schulen make ful out ioye in ful reioisinge.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 Thidir Y schal bringe forth the horn of Dauid; Y made redi a lanterne to my crist.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 I schal clothe hise enemyes with schame; but myn halewing schal floure out on hym.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
