Psalms 129

1 The song of greces. Israel seie now; Ofte thei fouyten ayens me fro my yongth.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Ofte thei fouyten ayens me fro my yongthe; and sotheli thei miyten not to me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Synneris forgeden on my bak; thei maden long her wickidnesse.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 The `iust Lord schal beete the nollis of synneris;

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 alle that haten Sion be schent, and turned abak.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Be thei maad as the hey of hous coppis; that driede vp, bifore that it be drawun vp.

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Of which hei he that schal repe, schal not fille his hond; and he that schal gadere hondfullis, schal not fille his bosum.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 And thei that passiden forth seiden not, The blessing of the Lord be on you; we blessiden you in the name of the Lord.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»