< Psalms 128 >
1 The song of greces. Blessid ben alle men, that dreden the Lord; that gon in hise weies.
Awit sa pagtungas. Bulahan ang matag-usa nga nagpasidungog kang Yahweh, ug naglakaw sumala sa iyang pamaagi.
2 For thou schalt ete the trauels of thin hondis; thou art blessid, and it schal be wel to thee.
Makapahimulos ka kung unsa ang mahatag sa imong kamot; mabulahan ka ug magmauswagon.
3 Thi wijf as a plenteous vyne; in the sidis of thin hous. Thi sones as the newe sprenges of olyue trees; in the cumpas of thi bord.
Ang imong asawa mahisama sa paras nga mabungahon diha sa imong balay; ang imong mga anak sama sa olibo nga mga tanom samtang manglingkod (sila) palibot sa imong lamesa.
4 Lo! so a man schal be blessid; that dredith the Lord.
Oo, tinuod, panalanginan ang tawo nga nagpasidungog kang Yahweh.
5 The Lord blesse thee fro Syon; and se thou the goodis of Jerusalem in alle the daies of thi lijf.
Hinaot nga panalangin ka ni Yahweh gikan sa Zion; hinaot nga makita pa nimo ang pag-uswag sa Jerusalem sa tanan nga adlaw sa imong kinabuhi.
6 And se thou the sones of thi sones; se thou pees on Israel.
Hinaot nga mabuhi ka pa aron makita nimo ang mga anak sa imong mga anak. Hinaot nga ang kalinaw maanaa sa Israel.