< Psalms 122 >
1 The song of the grecis of Dauid. I am glad in these thingis, that ben seid to me; We schulen go in to the hous of the Lord.
Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
2 Oure feet weren stondynge; in thi hallis, thou Jerusalem.
Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
3 Jerusalem, which is bildid as a citee; whos part taking therof is in to the same thing.
Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
4 For the lynagis, the lynagis of the Lord stieden thidir, the witnessing of Israel; to knouleche to the name of the Lord.
Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
5 For thei saten there on seetis in doom; seetis on the hous of Dauid.
Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
6 Preie ye tho thingis, that ben to the pees of Jerusalem; and abundaunce be to hem that louen thee.
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
7 Pees be maad in thi vertu; and abundaunce in thi touris.
Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
8 For my britheren and my neiyboris; Y spak pees of thee.
Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
9 For the hous of oure Lord God; Y souyte goodis to thee.
Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.