< Psalms 120 >
1 The song of greces. Whanne Y was set in tribulacioun, Y criede to the Lord; and he herde me.
Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
2 Lord, delyuere thou my soule fro wickid lippis; and fro a gileful tunge.
Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
3 What schal be youun to thee, ether what schal be leid to thee; to a gileful tunge?
Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
4 Scharpe arowis of the myyti; with colis that maken desolat.
Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
5 Allas to me! for my dwelling in an alien lond is maad long, Y dwellide with men dwellinge in Cedar; my soule was myche a comelyng.
Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
6 I was pesible with hem that hatiden pees;
Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
7 whanne Y spak to hem, thei ayenseiden me with outen cause.
Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.