Psalms 120

1 The song of greces. Whanne Y was set in tribulacioun, Y criede to the Lord; and he herde me.

«Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

2 Lord, delyuere thou my soule fro wickid lippis; and fro a gileful tunge.

Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

3 What schal be youun to thee, ether what schal be leid to thee; to a gileful tunge?

Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

4 Scharpe arowis of the myyti; with colis that maken desolat.

Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

5 Allas to me! for my dwelling in an alien lond is maad long, Y dwellide with men dwellinge in Cedar; my soule was myche a comelyng.

Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

6 I was pesible with hem that hatiden pees;

Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

7 whanne Y spak to hem, thei ayenseiden me with outen cause.

Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.