< Psalms 120 >
1 The song of greces. Whanne Y was set in tribulacioun, Y criede to the Lord; and he herde me.
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 Lord, delyuere thou my soule fro wickid lippis; and fro a gileful tunge.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 What schal be youun to thee, ether what schal be leid to thee; to a gileful tunge?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 Scharpe arowis of the myyti; with colis that maken desolat.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 Allas to me! for my dwelling in an alien lond is maad long, Y dwellide with men dwellinge in Cedar; my soule was myche a comelyng.
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 I was pesible with hem that hatiden pees;
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 whanne Y spak to hem, thei ayenseiden me with outen cause.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!