Psalms 104
1 Mi soule, blesse thou the Lord; my Lord God, thou art magnyfied greetli. Thou hast clothid knouleching and fairnesse; and thou art clothid with liyt,
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 as with a cloth. And thou stretchist forth heuene as a skyn;
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 and thou hilist with watris the hiyer partis therof. Which settist a cloude thi stiyng; which goest on the fetheris of wyndis.
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Which makist spiritis thin aungels; and thi mynystris brennynge fier.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Which hast foundid the erthe on his stablenesse; it schal not be bowid in to the world of world.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 The depthe of watris as a cloth is the clothing therof; watris schulen stonde on hillis.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 Tho schulen fle fro thi blamyng; men schulen be aferd of the vois of thi thundur.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 Hillis stien vp, and feeldis goen doun; in to the place which thou hast foundid to tho.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Thou hast set a terme, which tho schulen not passe; nether tho schulen be turned, for to hile the erthe.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 And thou sendist out wellis in grete valeis; watris schulen passe bitwix the myddil of hillis.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 Alle the beestis of the feeld schulen drynke; wielde assis schulen abide in her thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 Briddis of the eir schulen dwelle on tho; fro the myddis of stoonys thei schulen yyue voices.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 And thou moistist hillis of her hiyer thingis; the erthe schal be fillid of the fruyt of thi werkis.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 And thou bringist forth hei to beestis; and eerbe to the seruyce of men. That thou bringe forth breed of the erthe;
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 and that wiyn make glad the herte of men. That he make glad the face with oile; and that breed make stidefast the herte of man.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 The trees of the feeld schulen be fillid, and the cedris of the Liban, whiche he plauntide;
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 sparewis schulen make nest there. The hous of the gerfaukun is the leeder of tho;
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 hiye hillis ben refute to hertis; a stoon is refutt to irchouns.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 He made the moone in to tymes; the sunne knewe his goyng doun.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Thou hast set derknessis, and nyyt is maad; alle beestis of the wode schulen go ther ynne.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 Liouns whelpis rorynge for to rauysche; and to seke of God meete to hem silf.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sunne is risun, and tho ben gaderid togidere; and tho schulen be set in her couchis.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 A man schal go out to his werk; and to his worching, til to the euentid.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 Lord, thi werkis ben magnefiede ful myche, thou hast maad alle thingis in wisdom; the erthe is fillid with thi possessioun.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 This see is greet and large to hondis; there ben crepinge beestis, of which is noon noumbre. Litil beestis with grete;
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 schippis schulen passe there. This dragoun which thou hast formyd; for to scorne hym.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 Alle thingis abiden of thee; that thou yyue to hem meete in tyme.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Whanne thou schalt yyue to hem, thei schulen gadere; whanne thou schalt opene thin hond, alle thingis schulen be fillid with goodnesse.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 But whanne thou schalt turne awey the face, thei schulen be disturblid; thou schalt take awei the spirit of them, and thei schulen faile; and thei schulen turne ayen in to her dust.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Sende out thi spirit, and thei schulen be formed of the newe; and thou schalt renule the face of the erthe.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 The glorie of the Lord be in to the world; the Lord schal be glad in hise werkis.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Which biholdith the erthe, and makith it to tremble; which touchith hillis, and tho smoken.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I schal singe to the Lord in my lijf; Y schal seie salm to my God, as longe as Y am.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Mi speche be myrie to him; forsothe Y schal delite in the Lord.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Synneris faile fro the erthe, and wickid men faile, so that thei be not; my soule, blesse thou the Lord.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
