Luke 5
1 And it was don, whanne the puple cam fast to Jhesu, to here the word of God, he stood bisidis the pool of Genasereth,
Men det skete, da Folkeskaren trængte sig sammen om ham og hørte Guds Ord, og han stod ved Genezareths Sø,
2 and saiy two bootis stondynge bisidis the pool; and the fischeris weren go doun, and waischiden her nettis.
da så han to Skibe stå ved Søen; men Fiskerne vare gåede fra dem og toede Garnene.
3 And he wente vp in to a boot, that was Symoundis, and preiede hym to lede it a litil fro the loond; and he seet, and tauyte the puple out of the boot.
Og han gik om Bord i et af Skibene, som var Simons, og bad ham at lægge lidt fra Land; og han satte sig og lærte Skarerne fra Skibet.
4 And as he ceesside to speke, he seide to Symount, Lede thou in to the depthe, and slake youre nettis to take fisch.
Men da han holdt op med at tale, sagde han til Simon: "Far ud på Dybet, og kaster eders Garn ud til en Dræt!"
5 And Symount answeride, and seide to hym, Comaundoure, we traueliden al the nyyt, and token no thing, but in thi word Y schal leye out the net.
Og Simon svarede og sagde til ham: "Mester! vi have arbejdet hele Natten og fik intet; men på dit Ord vil jeg kaste Garnene ud."
6 And whanne thei hadden do this thing, thei closiden togidir a greet multitude of fischis; and her net was brokun.
Og da de gjorde det, fangede de en stor Mængde Fisk, og deres Garn sønderreves.
7 And thei bikenyden to felawis, that weren in anothir boot, that thei schulden come, and helpe hem. And thei camen, and filliden bothe the bootis, so that thei weren almost drenchid.
Og de vinkede ad deres Staldbrødre i det andet Skib, at de skulde komme og hjælpe dem; og de kom og de fyldte begge Skibene, så at de var nær ved at synke.
8 And whanne Symount Petir saiy this thing, he felde doun to the knees of Jhesu, and seide, Lord, go fro me, for Y am a synful man.
Men da Simon Peter så det, faldt han ned for Jesu Knæ og sagde: "Gå bort fra mig, thi jeg er en syndig Mand, Herre!"
9 For he was on ech side astonyed, and alle that weren with hym, in the takyng of fischis whiche thei token.
Thi en Rædsel var påkommen ham og alle dem, som vare med ham, over den Fiskedræt, som de havde fået;
10 Sotheli in lijk maner James and Joon, the sones of Zebedee, that weren felowis of Symount Petre. And Jhesus seide to Symount, Nyle thou drede; now fro this tyme thou schalt take men.
ligeledes også Jakob og Johannes, Zebedæus's Sønner, som vare Simons Staldbrødre. Og Jesus sagde til Simon: "Frygt ikke, fra nu af skal du fange Mennesker."
11 And whanne the bootis weren led vp to the loond, thei leften alle thingis, and thei sueden hym.
Og de lagde Skibene til Land og forlode alle Ting og fulgte ham.
12 And it was don, whanne he was in oon of the citees, lo! a man ful of lepre; and seynge Jhesu felle doun on his face, and preyede hym, and seide, Lord, if thou wolt, thou maist make me clene.
Og det skete, medens han var i en af Byerne, se, da var der en Mand fuld af Spedalskhed; og da han så Jesus, faldt han på sit Ansigt, bad ham og sagde: "Herre! om du vil, kan du rense mig."
13 And Jhesus held forth his hoond, and touchide hym, and seide, Y wole, be thou maad cleene. And anoon the lepre passide awei fro hym.
Og han udrakte Hånden og rørte ved ham og sagde: "Jeg vil; bliv ren!" Og straks forlod Spedalskheden ham.
14 And Jhesus comaundide to hym, that he schulde seie to no man; But go, schewe thou thee to a preest, and offre for thi clensyng, as Moises bad, in to witnessyng to hem.
Og han bød ham, at han skulde ikke sige det til nogen, men "gå bort, og fremstil dig for Præsten, og offer for din Renselse, således som Moses har befalet, til Vidnesbyrd for dem!"
15 And the word walkide aboute the more of hym; and myche puple camen togidere, to here, and to be heelid of her siknessis.
Men Rygtet om ham udbredte sig end mere, og store Skarer kom sammen for at høre og for at helbredes for deres Sygdomme.
16 And he wente in to desert, and preiede.
Men han gik bort til Ørkenerne og bad.
17 And it was don in oon of the daies, he sat, and tauyte; and there weren Farisees sittynge, and doctouris of the lawe, that camen of eche castel of Galilee, and of Judee, and of Jerusalem; and the vertu of the Lord was to heele sike men.
Og det skete en af de Dage, at han lærte, og der sad Farisæere og Lovlærere, som vare komne fra enhver Landsby i Galilæa og Judæa og fra Jerusalem; og Herrens Kraft var hos ham til at helbrede.
18 And lo! men beren in a bed a man that was sijk in the palsye, and thei souyten to bere hym in, and sette bifor hym.
Og se, nogle Mænd bare på en Seng en Mand, som var værkbruden, og de søgte at bære ham ind og lægge ham foran ham.
19 And thei founden not in what partie thei schulden bere hym in, for the puple, `and thei wenten on the roof, and bi the sclattis thei leeten hym doun with the bed, in to the myddil, bifor Jhesus.
Og da de ikke fandt nogen Vej til at bære ham ind for Skarens Skyld, stege de op oven på Taget og firede ham tillige med Sengen ned imellem Tagstenene midt iblandt dem foran Jesus.
20 And whanne Jhesu saiy the feith of hem, he seide, Man, thi synnes ben foryouun to thee.
Og da han så deres Tro, sagde han: "Menneske! dine Synder ere dig forladte."
21 And the scribis and Farisees bigunnen to thenke, seiynge, Who is this, that spekith blasfemyes? who may foryyue synnes, but God aloone?
Og de skriftkloge og Farisæerne begyndte at tænke således ved sig selv: "Hvem er denne, som taler Gudsbespottelser? Hvem kan forlade Synder, uden Gud alene?"
22 And as Jhesus knewe the thouytis of hem, he answeride, and seide to hem, What thenken ye yuele thingis in youre hertes?
Men da Jesus kendte deres Tanker, svarede han og sagde til dem: "Hvad tænke I på i eders Hjerter?
23 What is liyter to seie, Synnes ben foryouun to thee, or to seie, Rise vp, and walke?
Hvilket er lettest at sige: Dine Synder ere dig forladte? eller at sige: Stå op og gå?
24 But that ye wite, that mannus sone hath power in erthe to foryyue synnes, he seide to the sijk man in palesie, Y seie to thee, ryse vp, take thi bed, and go in to thin hous.
Men for at I skulle vide, at Menneskesønnen har Magt på Jorden til at forlade Synder," så sagde han til den værkbrudne: "Jeg siger dig, stå op, og tag din Seng, og gå til dit Hus!"
25 And anoon he roos vp bifor hem, and took the bed in which he lay, and wente in to his hous, and magnyfiede God.
Og han stod straks op for deres Øjne og tog det, som han lå på, og gik hen til sit Hus og priste Gud.
26 And greet wondur took alle, and thei magnyfieden God; and thei weren fulfillid with greet drede, and seiden, For we han seyn merueilouse thingis to dai.
Og Forfærdelse betog alle, og de priste Gud; og de bleve fulde af Frygt og sagde: "Vi have i Dag set utrolige Ting."
27 And after these thingis Jhesus wente out, and saiy a pupplican, Leuy bi name, sittynge at the tolbothe. And he seide to hym, Sue thou me;
Og derefter gik han ud og så en Tolder ved Navn Levi sidde ved Toldboden, og han sagde til ham: "Følg mig!"
28 and whanne he hadde left alle thingis, he roos vp, and suede hym.
Og han forlod alle Ting og stod op og fulgte ham.
29 And Leuy made to hym a greet feeste in his hous; and ther was a greet cumpanye of pupplicans, and of othere that weren with hem, sittynge at the mete.
Og Levi gjorde et stort Gæstebud for ham i sit Hus; og der var en stor Skare af Toldere og andre, som sade til Bords med dem.
30 And Farisees and the scribis of hem grutchiden, and seiden to hise disciplis, Whi eten ye and drynken with pupplicans and synful men?
Og Farisæerne og deres Skriftkloge knurrede imod hans Disciple og sagde: "Hvorfor spise og drikke I med Toldere og Syndere?"
31 And Jhesus answeride, and seide to hem, Thei that ben hoole han no nede to a leche, but thei that ben sijke;
Og Jesus svarede og sagde til dem: "De raske trænge ikke til Læge, men de syge.
32 for Y cam not to clepe iuste men, but synful men to penaunce.
Jeg er ikke kommen for at kalde retfærdige, men Syndere til Omvendelse."
33 And thei seiden to hym, Whi the disciplis of Joon fasten ofte, and maken preieris, also and of Farisees, but thine eten and drynken?
Men de sagde til ham: "Johannes's Disciple faste ofte og holde Bønner og Farisæernes ligeså; men dine spise og drikke?"
34 To whiche he seide, Whether ye moun make the sones of the spouse to faste, while the spouse is with hem?
Men Jesus sagde til dem: "Kunne I vel få Brudesvendene til at faste, så længe Brudgommen er hos dem?
35 But daies schulen come, whanne the spouse schal be takun a wei fro hem, and thanne thei schulen faste in tho daies.
Men der skal komme Dage, da Brudgommen bliver tagen fra dem; da skulle de faste i de Dage."
36 And he seide to hem also a liknesse; For no man takith a pece fro a newe cloth, and puttith it in to an oold clothing; ellis bothe he brekith the newe, and the pece of the newe acordith not to the elde.
Men han sagde også en Lignelse til dem: "Ingen river en Lap af et nyt Klædebon og sætter den på et gammelt Klædebon; ellers river han både det nye sønder, og Lappen fra det nye vil ikke passe til det gamle.
37 And no man puttith newe wyne in to oolde botels; ellis the newe wyn schal breke the botels, and the wyn schal be sched out, and the botels schulen perische.
Og ingen kommer ung Vin på gammle Læderflasker; ellers sprænger den unge Vin Læderflaskerne, og den spildes, og Læderflaskerne ødelægges.
38 But newe wyne owith to be put in to newe botels, and bothe ben kept.
Men man skal komme ung Vin på nye Læderflasker, så blive de begge bevarede.
39 And no man drynkynge the elde, wole anoon the newe; for he seith, The olde is the betere.
Og ingen, som har drukket den gamle, vil have den unge; thi han siger: Den gamle er god."
