Job 6
1 Forsothe Joob answeride, and seide,
Ijob respondis kaj diris:
2 Y wolde, that my synnes, bi whiche Y `desseruede ire, and the wretchidnesse which Y suffre, weren peisid in a balaunce.
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 As the grauel of the see, this wretchidnesse schulde appere greuousere; wherfor and my wordis ben ful of sorewe.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arowis of the Lord ben in me, the indignacioun of whiche drynkith vp my spirit; and the dredis of the Lord fiyten ayens me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Whether a feeld asse schal rore, whanne he hath gras? Ethir whether an oxe schal lowe, whanne he stondith byfor a `ful cratche?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Ether whethir a thing vnsauery may be etun, which is not maad sauery bi salt? Ether whether ony man may taaste a thing, which tastid bryngith deeth?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 For whi to an hungri soule, yhe, bittir thingis semen to be swete; tho thingis whiche my soule nolde touche bifore, ben now my meetis for angwisch.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 Who yyueth, that myn axyng come; and that God yyue to me that, that Y abide?
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 And he that bigan, al to-breke me; releesse he his hond, and kitte me doun?
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 And `this be coumfort to me, that he turmente me with sorewe, and spare not, and that Y ayenseie not the wordis of the hooli.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 For whi, what is my strengthe, that Y suffre? ethir which is myn ende, that Y do pacientli?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Nethir my strengthe is the strengthe of stoonus, nether my fleisch is of bras.
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Lo! noon help is to me in me; also my meyneal frendis `yeden awey fro me.
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 He that takith awei merci fro his frend, forsakith the drede of the Lord.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My britheren passiden me, as a stronde doith, that passith ruschyngli in grete valeis.
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 Snow schal come on hem, that dreden frost.
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 In the tyme wherynne thei ben scaterid, thei schulen perische; and as thei ben hoote, thei schulen be vnknyt fro her place.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 The pathis of her steppis ben wlappid; thei schulen go in veyn, and schulen perische.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 Biholde ye the pathis of Theman, and the weies of Saba; and abide ye a litil.
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 Thei ben schent, for Y hopide; and thei camen `til to me, and thei ben hilid with schame.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 Now ye ben comun, and now ye seen my wounde, and dreden.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Whether Y seide, Brynge ye to me, and yiue ye of youre catel to me? ethir,
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 Delyuere ye me fro the hond of enemy, and rauysche ye me fro the hond of stronge men?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Teche ye me, and Y schal be stille; and if in hap Y vnknew ony thing, teche ye me.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 Whi han ye depraued the wordis of trewthe? sithen noon is of you, that may repreue me.
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Ye maken redi spechis oneli for to blame, and ye bryngen forth wordis in to wynde.
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Ye fallen in on a fadirles child, and enforsen to peruerte youre frend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 Netheles fille ye that, that ye han bigunne; yyue ye the eere, and se ye, whether Y lie.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Y biseche, answere ye with out strijf, and speke ye, and deme ye that, that is iust.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 And ye schulen not fynde wickidnesse in my tunge, nethir foli schal sowne in my chekis.
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
