Job 30
1 But now yongere men in tyme scornen me, whos fadris Y deynede not to sette with the doggis of my flok.
“Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
2 Of whiche men the vertu of hondis was for nouyt to me, and thei weren gessid vnworthi to that lijf.
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3 Thei weren bareyn for nedynesse and hungur; that gnawiden in wildirnesse, and weren pale for pouert and wretchidnesse;
Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4 and eeten eerbis, aud the ryndis of trees; and the roote of iunyperis was her mete.
Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
5 Whiche men rauyschiden these thingis fro grete valeis; and whanne thei hadden foundun ony of alle, thei runnen with cry to tho.
Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6 Thei dwelliden in deseertis of strondis, and in caues of erthe, ethir on grauel, `ethir on cley.
Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7 Whiche weren glad among siche thingis, and arettiden delices to be vndur buschis.
Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8 The sones of foolis and of vnnoble men, and outirli apperynge not in erthe.
Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
9 But now Y am turned in to the song of hem, and Y am maad a prouerbe to hem.
“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
10 Thei holden me abhomynable, and fleen fer fro me, and dreden not to spete on my face.
Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11 For God hath openyd his arowe caas, and hath turmentid me, and hath set a bridil in to my mouth.
Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
12 At the riytside of the eest my wretchidnessis risiden anoon; thei turneden vpsedoun my feet, and oppressiden with her pathis as with floodis.
Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13 Thei destrieden my weies; thei settiden tresoun to me, and hadden the maistri; and `noon was that helpide.
Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
14 Thei felden in on me as bi a brokun wal, and bi yate openyd, and weren stretchid forth to my wretchidnessis.
Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15 Y am dryuun in to nouyt; he took awei my desir as wynd, and myn helpe passide awei as a cloude.
Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16 But now my soule fadith in my silf, and daies of turment holden me stidfastly.
“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
17 In nyyt my boon is persid with sorewis; and thei, that eten me, slepen not.
Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18 In the multitude of tho my cloth is wastid, and thei han gird me as with coler of a coote.
Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19 Y am comparisound to cley, and Y am maad lijk to a deed sparcle and aisch.
Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
20 Y schal cry to thee, and thou schalt not here me; Y stonde, and thou biholdist not me.
“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21 Thou art chaungid in to cruel to me, and in the hardnesse of thin hond thou art aduersarie to me.
Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22 Thou hast reisid me, and hast set as on wynd; and hast hurtlid me doun strongli.
Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23 Y woot, that thow schalt bitake me to deeth, where an hows is ordeyned to ech lyuynge man.
Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24 Netheles thou sendist not out thin hond to the wastyng of hem; and if thei fallen doun, thou schalt saue.
“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25 Y wepte sum tyme on him, that was turmentid, and my soule hadde compassioun on a pore man.
Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
26 Y abood goodis, and yuelis ben comun to me; Y abood liyt, and derknessis braken out.
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
27 Myn ynnere thingis buyliden out with outen my reste; daies of turment camen bifor me.
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
28 Y yede morenynge, and Y roos with out woodnesse in the cumpenye, and criede.
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29 Y was the brother of dragouns, and the felow of ostrigis.
Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
30 My skyn was maad blak on me, and my boonys drieden for heete.
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
31 Myn harpe is turned in to morenyng, and myn orgun in to the vois of weperis.
Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
