Job 30
1 But now yongere men in tyme scornen me, whos fadris Y deynede not to sette with the doggis of my flok.
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
2 Of whiche men the vertu of hondis was for nouyt to me, and thei weren gessid vnworthi to that lijf.
Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
3 Thei weren bareyn for nedynesse and hungur; that gnawiden in wildirnesse, and weren pale for pouert and wretchidnesse;
Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
4 and eeten eerbis, aud the ryndis of trees; and the roote of iunyperis was her mete.
Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
5 Whiche men rauyschiden these thingis fro grete valeis; and whanne thei hadden foundun ony of alle, thei runnen with cry to tho.
Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
6 Thei dwelliden in deseertis of strondis, and in caues of erthe, ethir on grauel, `ethir on cley.
Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
7 Whiche weren glad among siche thingis, and arettiden delices to be vndur buschis.
Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
8 The sones of foolis and of vnnoble men, and outirli apperynge not in erthe.
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
9 But now Y am turned in to the song of hem, and Y am maad a prouerbe to hem.
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
10 Thei holden me abhomynable, and fleen fer fro me, and dreden not to spete on my face.
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
11 For God hath openyd his arowe caas, and hath turmentid me, and hath set a bridil in to my mouth.
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
12 At the riytside of the eest my wretchidnessis risiden anoon; thei turneden vpsedoun my feet, and oppressiden with her pathis as with floodis.
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
13 Thei destrieden my weies; thei settiden tresoun to me, and hadden the maistri; and `noon was that helpide.
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
14 Thei felden in on me as bi a brokun wal, and bi yate openyd, and weren stretchid forth to my wretchidnessis.
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
15 Y am dryuun in to nouyt; he took awei my desir as wynd, and myn helpe passide awei as a cloude.
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
16 But now my soule fadith in my silf, and daies of turment holden me stidfastly.
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
17 In nyyt my boon is persid with sorewis; and thei, that eten me, slepen not.
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
18 In the multitude of tho my cloth is wastid, and thei han gird me as with coler of a coote.
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
19 Y am comparisound to cley, and Y am maad lijk to a deed sparcle and aisch.
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
20 Y schal cry to thee, and thou schalt not here me; Y stonde, and thou biholdist not me.
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
21 Thou art chaungid in to cruel to me, and in the hardnesse of thin hond thou art aduersarie to me.
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
22 Thou hast reisid me, and hast set as on wynd; and hast hurtlid me doun strongli.
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
23 Y woot, that thow schalt bitake me to deeth, where an hows is ordeyned to ech lyuynge man.
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
24 Netheles thou sendist not out thin hond to the wastyng of hem; and if thei fallen doun, thou schalt saue.
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
25 Y wepte sum tyme on him, that was turmentid, and my soule hadde compassioun on a pore man.
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
26 Y abood goodis, and yuelis ben comun to me; Y abood liyt, and derknessis braken out.
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
27 Myn ynnere thingis buyliden out with outen my reste; daies of turment camen bifor me.
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
28 Y yede morenynge, and Y roos with out woodnesse in the cumpenye, and criede.
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
29 Y was the brother of dragouns, and the felow of ostrigis.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
30 My skyn was maad blak on me, and my boonys drieden for heete.
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
31 Myn harpe is turned in to morenyng, and myn orgun in to the vois of weperis.
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
