Job 26
1 Forsothe Joob answeride, and seide, Whos helpere art thou?
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 whether `of the feble, and susteyneste the arm of hym, which is not strong?
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 To whom hast thou youe counsel? In hap to hym that hath not wisdom; and thou hast schewid ful myche prudence.
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 Ether whom woldist thou teche? whether not hym, that made brething?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 Lo! giauntis weilen vnder watris, and thei that dwellen with hem.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
7 Which God stretchith forth the north on voide thing, and hangith the erthe on nouyt.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 `Which God byndith watris in her cloudis, that tho breke not out togidere dounward.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 `Whych God holdith the cheer of his seete, and spredith abrood theron his cloude.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 He hath cumpassid a terme to watris, til that liyt and derknessis be endid.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 The pilers of heuene tremblen, and dreden at his wille.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 In the strengthe of hym the sees weren gaderid togidere sudeynly, and his prudence smoot the proude.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 His spiryt ournede heuenes, and the crokid serpent was led out bi his hond, ledynge out as a mydwijf ledith out a child.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Lo! these thingis ben seid in partie of `hise weyes; and whanne we han herd vnnethis a litil drope of his word, who may se the thundur of his greetnesse?
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
