Job 18
1 Forsothe Baldach Suythes answeride, and seide,
Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 `Til to what ende schalt thou booste with wordis? Vndurstonde thou first, and so speke we.
Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
3 Whi ben we arettid as beestis, and han we be foule bifor thee?
Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?
4 What leesist thou thi soule in thi woodnes? Whether the erthe schal be forsakun `for thee, and hard stoonys schulen be borun ouer fro her place?
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
5 Whethir the liyt of a wickid man schal not be quenchid; and the flawme of his fier schal not schyne?
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
6 Liyt schal wexe derke in his tabernacle; and the lanterne, which is on hym, schal be quenchid.
Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;
7 The steppis of his vertu schulen be maad streit; and his counsel schal caste hym doun.
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;
8 For he hath sent hise feet in to a net; and he goith in the meschis therof.
thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,
9 His foot schal be holdun with a snare; and thirst schal brenne out ayens hym.
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
10 The foot trappe of hym is hid in the erthe, and his snare on the path.
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;
11 Dredis schulen make hym aferd on ech side, and schulen biwlappe hise feet.
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
12 His strengthe be maad feble bi hungur; and pouert asaile hise ribbis.
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:
13 Deuoure it the fairnesse of his skyn; the firste gendrid deth waste hise armes.
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
14 His trist be takun awei fro his tabernacle; and perischyng, as a kyng, aboue trede on hym.
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
15 The felowis of hym that is not, dwelle in his tabernacle; brymston be spreynt in his tabernacle.
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;
16 The rootis of hym be maad drie bynethe; sotheli his ripe corn be al to-brokun aboue.
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
17 His mynde perische fro the erthe; and his name be not maad solempne in stretis.
hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;
18 He schal put hym out fro `liyt in to derknessis; and he schal bere hym ouer fro the world.
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
19 Nethir his seed nether kynrede schal be in his puple, nether ony relifs in hise cuntreis.
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
20 The laste men schulen wondre in hise daies; and hidousnesse schal asaile the firste men.
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
21 Therfor these ben the tabernaclis of a wickid man; and this is the place of hym, that knowith not God.
Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
