Job 15
1 Forsothe Eliphat Themanytes answeride, and seide,
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 Whether a wise man schal answere, as spekynge ayens the wynd, and schal fille his stomac with brennyng, `that is, ire?
"Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
3 For thou repreuest hym bi wordis, which is not lijk thee, and thou spekist that, that spedith not to thee.
for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
4 As myche as is in thee, thou hast avoidid drede; and thou hast take awey preyeris bifor God.
Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
5 For wickidnesse hath tauyt thi mouth, and thou suest the tunge of blasfemeris.
Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
6 Thi tunge, and not Y, schal condempne thee, and thi lippis schulen answere thee.
Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
7 Whether thou art borun the firste man, and art formed bifor alle little hillis?
Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
8 Whether thou herdist the counsel of God, and his wisdom is lower than thou?
Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
9 What thing knowist thou, whiche we knowen not? What thing vndurstondist thou, whiche we witen not?
Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
10 Bothe wise men and elde, myche eldre than thi fadris, ben among vs.
Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
11 Whether it is greet, that God coumforte thee? But thi schrewid wordis forbeden this.
Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
12 What reisith thin herte thee, and thou as thenkynge grete thingis hast iyen astonyed?
Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
13 What bolneth thi spirit ayens God, that thou brynge forth of thi mouth siche wordis?
Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
14 What is a man, that he be with out wem, and that he borun of a womman appere iust?
Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
15 Lo! noon among hise seyntis is vnchaungable, and heuenes ben not cleene in his siyt.
End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
16 How myche more a man abhomynable and vnprofitable, that drynkith wickidnesse as water?
hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
17 I schal schewe to thee, here thou me; Y schal telle to thee that, that Y siy.
Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
18 Wise men knoulechen, and hiden not her fadris.
hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
19 To whiche aloone the erthe is youun, and an alien schal not passe bi hem.
dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
20 A wickid man is proud in alle hise daies; and the noumbre of hise yeeris and of his tirauntrie is vncerteyn.
Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
21 The sown of drede is euere in hise eeris, and whanne pees is, he supposith euere tresouns.
Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
22 He bileueth not that he may turne ayen fro derknessis to liyt; and biholdith aboute on ech side a swerd.
han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
23 Whanne he stirith hym to seke breed, he woot, that the dai of derknessis is maad redi in his hond.
udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
24 Tribulacioun schal make hym aferd, and angwisch schal cumpas hym, as a kyng which is maad redi to batel.
Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
25 For he helde forth his hond ayens God, and he was maad strong ayens Almyyti God.
Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
26 He ran with neck reisid ayens God, and he was armed with fat nol.
stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
27 Fatnesse, that is, pride `comyng forth of temporal aboundaunce, hilide his face, `that is, the knowyng of vndurstondyng, and outward fatnesse hangith doun of his sidis.
Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
28 He schal dwelle in desolat citees, and in deseert, `ethir forsakun, housis, that ben turned in to biriels.
tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
29 He schal not be maad riche, nether his catel schal dwelle stidefastli; nether he schal sende his roote in the erthe,
Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
30 nether he schal go awei fro derknessis. Flawme schal make drie hise braunchis, and he schal be takun a wey bi the spirit of his mouth.
han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
31 Bileue he not veynli disseyued bi errour, that he schal be ayenbouyt bi ony prijs.
Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
32 Bifor that hise daies ben fillid, he schal perische, and hise hondis schulen wexe drye;
I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
33 he schal be hirt as a vyne in the firste flour of his grape, and as an olyue tre castinge awei his flour.
han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
34 For the gaderyng togidere of an ipocrite is bareyn, and fier schal deuoure the tabernaclis of hem, that taken yiftis wilfuli.
Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
35 He conseyuede sorewe, and childide wickidnesse, and his wombe makith redi tretcheries.
svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
