James 4
1 Wherof ben batelis and cheestis among you? Whether not of youre coueitisis, that fiyten in youre membris?
ποθεν πολεμοι και μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
2 Ye coueiten, and ye han not; ye sleen, and ye han enuye, and ye moun not gete. Ye chiden, and maken batel; and ye han not, for ye axen not.
επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε [ και ] ουκ εχετε δια το μη αιτεισθαι υμας
3 Ye axen, and ye resseyuen not; for that ye axen yuele, as ye schewen opynli in youre coueitisis.
αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε
4 Auowtreris, witen not ye, that the frenschip of this world is enemye to God? Therfor who euere wole be frend of this world, is maad the enemye of God.
μοιχοι και μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος αν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
5 Whether ye gessen, that the scripture seith veynli, The spirit that dwellith in you, coueitith to enuye?
η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκησεν εν ημιν
6 But he yyueth the more grace; for which thing he seith, God withstondith proude men, but to meke men he yyueth grace.
μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
7 Therfor be ye suget to God; but withstonde ye the deuel, and he schal fle fro you.
υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων
8 Neiye ye to God, and he schal neiye to you. Ye synneris, clense ye hondis, and ye double in soule, purge ye the hertis.
εγγισατε τω θεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
9 Be ye wretchis, and weile ye; youre leiyyng be turned in to weping, and ioye in to sorewe of herte.
ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφειαν
10 Be ye mekid in the siyt of the Lord, and he schal enhaunse you.
ταπεινωθητε ενωπιον του κυριου και υψωσει υμας
11 My britheren, nyle ye bacbite ech othere. He that bacbitith his brothir, ethir that demeth his brothir, bacbitith the lawe, and demeth the lawe. And if thou demest the lawe, thou art not a doere of the lawe, but a domesman.
μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου και κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
12 But oon is makere of the lawe, and iuge, that may lese, and delyuere.
εις εστιν ο νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τις ει ος κρινεις τον ετερον
13 And who art thou, that demest thi neiybore? Lo! now ye, that seien, To dai ethir to morewe we schulen go in to thilke citee, and there we schulen dwelle a yeer, and we schulen make marchaundise, and we schulen make wynning;
αγε νυν οι λεγοντες σημερον και αυριον πορευσομεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον ενα και εμπορευσομεθα και κερδησομεν
14 whiche witen not, what is to you in the morewe.
οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμις γαρ εσται η προς ολιγον φαινομενη επειτα [ δε ] και αφανιζομενη
15 For what is youre lijf? A smoke apperinge at a litil, and aftirward it schal be wastid. Therfor that ye seie, If the Lord wole, and if we liuen, we schulen do this thing, ether that thing.
αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση και ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο
16 And now ye maken ful out ioye in youre pridis; euery siche ioye is wickyd.
νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν
17 Therfor it is synne to hym, that kan do good, and doith not.
ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
