Isaiah 50
1 The Lord seith these thingis, What is this book of forsakyng of youre modir, bi which Y lefte her? ether who is he, to whom Y owe, to whom Y seeld you? For lo! ye ben seeld for youre wickidnessis, and for youre grete trespassis Y lefte youre modir.
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мән қоювәткән анаңларниң талақ хети қени? Маңа қәриз бәргүчиләрниң қайсисиға силәрни сетивәткәнмән? Мана, силәр өз гуналириңлар арқилиқ өз-өзүңларни сетивәткәнсиләр; Силәрниң асийлиқлириңлар түпәйлидин анаңлар қоюветилгән еди.
2 For Y cam, and no man was; Y clepide, and noon was that herde. Whether myn hond is abreggid, and maad litil, that Y mai not ayenbie? ether vertu is not in me for to delyuere? Lo! in my blamyng Y schal make the see forsakun, `ether desert, Y schal sette floodis in the drie place; fischis without watir schulen wexe rotun, and schulen dye for thirst.
Мән силәрдинму сораймән: Мән кәлгинимдә, немишкә һеч адәм чиқмиди? Мән чақирғинимда, немишкә һеч ким «Мана мән» дәп җавап бәрмиди? Һөрлүккә чиқиришқа қолум қисқилиқ қиламду? Қутқузғидәк күчүм йоқмиду? Мана, Мән бир әйипләпла деңизни қурутуп, Дәрияларни чөлгә айландуруветимән; Су болмиғачқа уларниң белиқлири сесип кетиду, Уссузлуқтин өлиду;
3 Y schal clothe heuenes with derknessis, and Y schal sette a sak the hilyng of tho.
Асманларни қарилиқ билән кийдүримән, Уларниң кийим-кечәклирини [қара] бөздин қилимән».
4 The Lord yaf to me a lerned tunge, that Y kunne susteyne hym bi word that failide; erli the fadir reisith, erli he reisith an eere to me, that Y here as a maister.
«Рәб Пәрвәрдигар мениң җапа чәккәнләрниң көңлини ясашни билишим үчүн маңа тәлим-тәрбийә алғучиларниң тилини тәқдим қилди; У мени һәр сәһәр ойғитип туриду, Тәрбийиләнгәнләрниң қатарида мениң қулиқимни ойғитиду.
5 The Lord God openede an eere to me; forsothe Y ayenseie not, Y yede not abak.
Рәб Пәрвәрдигар қулиқимни ачти; Мән болсам итаәтсизлик қилмидим, Яки йолидин баш тартмидим.
6 I yaf my bodi to smyteris, and my chekis to pulleris; Y turnede not a wei my face fro men blamynge, and spetynge on me.
Дүмбәмни савиғучиларға, Мәңзлиримни түк юлғучиларға тутуп бәрдим; Хорлуқ һәм түкүрүшләрдин йүзүмни қачурмидим;
7 The Lord God is myn helpere, and therfor Y am not schent; therfor Y haue set my face as a stoon maad hard, and Y woot that Y schal not be schent.
Бирақ Рәб Пәрвәрдигар ярдимимдә болиду; Шуңа мән йәргә қарап қалмаймән; Шуңа мән [нийитимни қәтъий қилип] йүзүмни алмастәк чиң қилдим; Хиҗиллиққа қалдурулмайдиғанлиғимни билимән.
8 He is niy, that iustifieth me; who ayenseith me? stonde we togidere. Who is myn aduersarie? neiye he to me.
Мени Ақлиғучи йенимдидур; Ким маңа әрз-шикайәт қилалисун? Бар болса бирликтә дәвалишайли; Ким мениң үстүмдин әйиплимәкчи болса, Алдимға кәлсун!
9 Lo! the Lord God is myn helpere; who therfor is he that condempneth me? Lo! alle schulen be defoulid as a cloth, and a mouyte schal ete hem.
Маңа ярдәмдә болғучи Пәрвәрдигардур; Әнди мени әрз қилалайдиған кимкән? Уларниң һәммиси бир тал кийимдәк әскирәп кетиду; Пәрваниләр уларни жутуветиду».
10 Who of you dredith the Lord, and herith the vois of his seruaunt? Who yede in dercnessis and liyt is not to hym, hope he in the name of the Lord, and triste he on his God.
— «Араңларда Пәрвәрдигардин қорқидиған, Униң қулиниң сөзигә итаәт қилидиған ким бар? Қараңғулуқта маңидиған, йоруқлуғи болмиған киши болса, Пәрвәрдигарниң намиға ишинип хатирҗәмләнсун, Худасиға йөләнсун!
11 Lo! alle ye kyndlynge fier, and gird with flawmes, go in the liyt of youre fier, and in the flawmes whiche ye han kyndlid to you. This is maad of myn hond to you, ye schulen slepe in sorewis.
Мана, өзлири үчүн от яқидиған, Әтрапиңларни мәшъәлләр билән орайдиған һәммиңлар! Қени, өз отуңларниң нурида, Өзүңлар яққан мәшъәлләр арисида меңиңлар; Бирақ силәр шуни қолумдин алисиләрки: — «Азап-һәсрәт ичидә ятисиләр!».
