< Hosea 3 >
1 And the Lord seide to me, Yit go thou, and loue a womman loued of a frend, and a womman auoutresse, as the Lord loueth the sones of Israel; and thei biholden to alien goddis, and louen the draffis of grapis.
Kinuna ni Yahweh kaniak, “Mapanka manen, ayatem ti maysa a babai, nga inayat ti asawana, ngem maysa a mannakikammalala. Ayatem isuna kas iti panagayatko, siak a ni Yahweh, kadagiti tattao ti Israel, uray no nagkamangda kadagiti dadduma a dios ken pagay-ayatda dagiti kankanen a naaramid iti pasas.”
2 And Y dalf it to me bi fiftene pens, and bi a corus of barli, and bi half a corus of barli.
Isu a ginatangko isuna a maipaay kaniak iti sangapulo ket lima a pidaso a pirak ken maysa ket kagudua nga omer ti sebada.
3 And Y seide to it, Bi many daies thou shalt abide me; thou schalt not do fornycacioun, and thou schalt not be with an hosebonde, but also Y schal abide thee.
Kinunak kekuana, “Masapul a makipagbiagka kaniak iti adu nga aldaw. Saankanto a balangkantis wenno kukua ti siasinoman a lalaki. Kastaakto met, addaakto kenka.”
4 For bi many daies the sones of Israel schulen sitte with out kyng, with out prince, and with out sacrifice, and with out auter, and with out prestis cloth, and with out terafyn, that is, ymagis.
Ta agbiagto dagiti tattao ti Israel iti adu nga aldaw nga awanan iti ari, prinsipe, sakrifisio, adigi a bato, efod wenno didiosen dagiti bumalay.
5 And after these thingis the sones of Israel schulen turne ayen, and schulen seke her Lord God, and Dauid, her king; and thei schulen drede at the Lord, and at the good of him, in the laste of daies.
Kalpasanna, agsublinto dagiti tattao ti Israel ket birokendanto ni Yahweh a Diosda ken ni David nga arida. Ket kadagiti kamaudianan nga al-aldaw, umaydanto a sibubuteng iti sangoanan ni Yahweh ken iti kinaimbagna.