Hebrews 1
1 God, that spak sum tyme bi prophetis in many maneres to oure fadris, at the
ଇସ୍ୱର୍ ହୁର୍ବ୍ କାଳେ ବିନ୍ବିନ୍ ବେଳାୟ୍ ଆର୍ ବିନ୍ବିନ୍ ରଃକମେ ବାବ୍ବାଦିମଃନାର୍ ଦଃୟ୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍କେ କଃତା କୟ୍,
2 laste in these daies he hath spoke to vs bi the sone; whom he hath ordeyned eir of alle thingis, and bi whom he made the worldis. (aiōn g165)
ଇ ସେସ୍ କାଳେ ହୟ୍ସିର୍ ଦଃୟ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ କଃତା କୟ୍ଆଚେ; ତାକେ ସେ ସଃବୁ ବିସୟାର୍ ଅଃଦିକାରି କଃରି ବାଚ୍ଲା, ତାର୍ ଦଃୟ୍ ହେଁ ସଃବୁ ଜଃଗତାର୍ ଉବ୍ଜାୟ୍ଲା; (aiōn g165)
3 Which whanne also he is the briytnesse of glorie, and figure of his substaunce, and berith alle thingis bi word of his vertu, he makith purgacioun of synnes, and syttith on the riythalf of the maieste in heuenes;
ସେ ତାର୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ଉଜାଳ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଗ୍ୟାନାର୍ ମୁର୍ତି, ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃକାତ୍ ହୁର୍ନ୍ କଃତା ଦଃୟ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଦଃରେଦ୍, ଆରେକ୍ ହାହ୍ କେମା କଃଲା ହଃଚେ ସଃର୍ଗାର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କାତା କୁଚି ବାଟ୍ୟା ବଃସିଆଚେ ।
4 and so myche is maad betere than aungels, bi hou myche he hath eneritid a more dyuerse name bifor hem.
ସେ ଜୁୟ୍ ଇସାବେ ସଃର୍ଗ୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ନାଉଁଆର୍ ଅଃଦିକାରି ଅୟ୍ଆଚେ, ସେ ଇସାବେ ସେ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ଅୟ୍ଆଚେ ।
5 For to whiche of the aungels seide God ony tyme, Thou art my sone, Y haue gendrid thee to dai? And eftsoone, Y schal be to hym in to a fadir, and he schal be to me in to a sone?
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କାକେ କଃବେ ଇରି ନଃକୟ୍ଁ, “ତୁୟ୍ ମର୍ ହଅ, ଆଜି ମୁୟ୍ଁ ତକ୍ ଜଃଲମ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚି ।” ଇସ୍ୱର୍ ହେଁ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ଁ ତାର୍ ଉବାସି ଅୟ୍ନ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେ ମର୍ ହଅ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
6 And whanne eftsoone he bryngith in the firste bigetun sone in to the world, he seith, And alle the aungels of God worschipe hym.
ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ସେ ହଃର୍ତୁ ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ଲା ହୟ୍ସିକ୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଜଃଗତ୍ ବିତ୍ରେ ହଃଟାୟ୍ଦ୍, ସେ ବେଳାକ୍ ଦଃକି ସେ କଃଉଁଲା, “ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃବୁ ଦୁତ୍ ତାକେ ଜୁଆର୍ କଃରତ୍ ।”
7 But he seith to aungels, He that makith hise aungels spiritis, and hise mynystris flawme of fier.
ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ବିସୟେ କଃଉଁଲା, “ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଦୁତ୍ମଃନ୍କେ ବାଉ ହର୍ କଃରେଦ୍, ଆରେକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସେବା କଃରୁମଃନ୍କେ ଜୟ୍ଉଳା ହର୍ କଃରେଦ୍ ।”
8 But to the sone he seith, God, thi trone is in to the world of world; a yerde of equite is the yerde of thi rewme; (aiōn g165)
ମଃତର୍ ବିନ୍ ବାଟ୍ ସେ ହୟ୍ସିର୍ ବିସୟେ କଃଉଁଲା, ଏ ଇସ୍ୱର୍, “ତର୍ ରାଇଜ୍ ଜୁଗେଜୁଗେ ରେତାର୍, ଆରେକ୍ ତୁୟ୍ ନ୍ୟାୟ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସାସନ୍ କଃର୍ସି ।” (aiōn g165)
9 thou hast louyd riytwisnesse, and hatidist wickidnesse; therfor the God, thi God, anoyntide thee with oile of ioye, more than thi felowis.
“ତୁୟ୍ ଦଃର୍ମ୍ କଃତାକ୍ ଲାଡ୍ କଃରୁଲିସ୍ ଆର୍ ଅଃଦଃର୍ମ୍ କଃତାର୍ ଗିଣ୍ କଃରୁଲିସ୍, ସେତାକ୍ ଏ ଇସ୍ୱର୍, ତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତକେ ବାଚିଆଚେ, ତର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳି ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ତକ୍ ଅଃଦିକ୍ ସଃର୍ଦାର୍ ଜିତ୍ଚିକଣ୍ ଅବିସେକ୍ କଃରିଆଚେ ।”
10 And, Thou, Lord, in the bigynnyng foundidist the erthe, and heuenes ben werkis of thin hondis; thei schulen perische,
ଆରେକ୍ କଃଉଁଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ତୁୟ୍ ଆରୁମେ ହୁର୍ତିବିର୍ କୁନାଦି ତିଆର୍ କଃରି ଆଚ୍ସି, ଆରେକ୍ ଅଃଗାସ୍ ତର୍ ଆତେ କଃଲା କାମ୍ ।
11 but thou schalt perfitli dwelle; and alle schulen wexe elde as a cloth, and thou schalt chaunge hem as a cloth,
ସେସଃବୁ ନାସ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ତୁୟ୍ ସଃବୁ ଦିନ୍ ରେସି; ସେ ସଃବୁ ବଃସ୍ତର୍ ହର୍ ଚିରି ଅୟ୍ଦ୍,”
12 and thei schulen be chaungid. But thou art the same thi silf, and thi yeeris schulen not faile.
ଆରେକ୍ ତୁୟ୍ ହଃଚ୍ୟା ହର୍, ହିଁ ବଃସ୍ତର୍ ହର୍ ସେ ସଃବୁ ଦୁଣା କଃର୍ସି, ଆର୍ ସେସଃବୁ ବାଦ୍ଲେଦ୍ । ମଃତର୍ ତୁୟ୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ସଃମାନ୍, ଆରେକ୍ ତର୍ ବଃର୍ସ୍ମଃନ୍ ସେସ୍ ନୟେ ।
13 But to whiche of the aungels seide God at ony tyme, Sitte thou on my riythalf, till Y putte thin enemyes a stool of thi feet?
ଆର୍ ମୁୟ୍ଁ ଜଃବେ ହଃତେକ୍ ତର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ତର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ନଃକେରି ଆଚି, ସେ ହଃତେକ୍ ମର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ବଃସି ରେ, ଇରି ସେ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କାକେ କଃବେ ନଃକୟ୍ ।
14 Whether thei alle ben not seruynge spiritis, sente to seruen for hem that taken the eritage of heelthe?
ତଃବେ ସଃର୍ଗଦୁତ୍ ମଃନ୍ କେ? ଇମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସେବାକଃର୍ତା ଆତ୍ମା । ଆରେକ୍ ମୁକ୍ତିର୍ ଅଃଦିକାରି ଅଃଉତା ଲକାର୍ ସେବା କଃରୁକେ ଇସ୍ୱର୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ଆତ୍ମାମଃନ୍ ।
