2 Corinthians 3
1 Bigynnen we therfor eftsoone to preise vs silf? or whether we neden, as summen, pistlis of preisinge to you, or of you?
αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων
2 Ye ben oure pistle, writun in oure hertis, which is knowun and red of alle men,
η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 and maad opyn, for ye ben the pistle of Crist mynystrid of vs, and writun, not with enke, but bi the spirit of the lyuynge God; not in stony tablis, but in fleischli tablis of herte.
φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
4 For we han such trist bi Crist to God;
πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 not that we ben sufficient to thenke ony thing of vs, as of vs, but oure sufficience is of God.
ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμεν λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 Which also made vs able mynystris of the newe testament, not bi lettre, but bi spirit; for the lettre sleeth, but the spirit quykeneth.
ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα {VAR1: αποκτεινει } {VAR2: αποκτεννει } το δε πνευμα ζωοποιει
7 And if the mynystracioun of deth write bi lettris in stoonys was in glorie, so that the children of Israel myyten not biholde in to the face of Moises, for the glorie of his cheer, which is auoidid,
ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 hou schal not the mynystracioun of the spirit be more in glorie?
πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 For if the mynystracioun of dampnacioun was in glorie, myche more the mynysterie of riytwisnesse is plenteuouse in glorie.
ει γαρ {VAR1: η } {VAR2: τη } διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη
10 For nether that that was cleer was glorified in this part for the excellent glorie; and if that that is auoidid,
και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 was bi glorie, myche more that that dwellith stille is in glorie.
ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 Therfor we that han suche hope, vsen myche trist;
εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 and not as Moises leide a veil on his face, that the children of Israel schulden not biholde in to his face, which veil is auoidid.
και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 But the wittis of hem ben astonyed; for in to this dai the same veil in reding of the olde testament dwellith not schewid, for it is auoidid in Crist, but in to this dai,
αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται
15 whanne Moises is red, the veil is put on her hertis.
αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 But whanne Israel schal be conuertid to God, the veil schal be don awei.
ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 And the spirit is the Lord; and where the spirit of the Lord is, there is fredom.
ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
18 And alle we that with open face seen the glorie of the Lord, ben transformed in to the same ymage, fro clerenesse in to clerenesse, as of the spirit of the Lord.
ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
