2 Corinthians 2

1 And Y ordeynede this ilke thing at me, that Y schulde not come eftsoone in heuynes to you.

εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλιν εν λυπη προσ υμασ ελθειν

2 For if Y make you sori, who is he that gladith me, but he that is soreuful of me?

ει γαρ εγω λυπω υμασ και τισ εστιν ο ευφραινων με ει μη ο λυπουμενοσ εξ εμου

3 And this same thing Y wroot to you, that whanne Y come, Y haue not sorewe on sorewe, of the whiche it behofte me to haue ioie. And Y triste in you alle, that my ioye is of alle you.

και εγραψα υμιν τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην εχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθωσ επι παντασ υμασ οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν

4 For of myche tribulacioun and angwisch of herte Y wroot to you by many teeris, not that ye be sori, but that ye wite what charite Y haue more plenteuously in you.

εκ γαρ πολλησ θλιψεωσ και συνοχησ καρδιασ εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερωσ εισ υμασ

5 For if ony man hath maad me soreuful, he hath not maad me sorewful but a parti, that Y charge not you alle.

ει δε τισ λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν αλλα απο μερουσ ινα μη επιβαρω παντασ υμασ

6 This blamyng that ys maad of manye, suffisith to hym, that is sich oon;

ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονων

7 so that ayenward ye rathir foryyuen and coumfort, lest perauenture he that is suche a maner man, be sopun vp bi more grete heuynesse.

ωστε τουναντιον μαλλον υμασ χαρισασθαι και παρακαλεσαι μηπωσ τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτοσ

8 For which thing Y biseche you, that ye conferme charite in to hym.

διο παρακαλω υμασ κυρωσαι εισ αυτον αγαπην

9 For whi therfor Y wroot this, that Y knowe youre preuyng, whether in alle thingis ye ben obedient.

εισ τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εισ παντα υπηκοοι εστε

10 For to whom ye han foryyuen ony thing, also Y haue foryyue. For Y that that Y foryaf, yif Y foryaf ony thing, haue youun for you in the persone of Crist,

ω δε τι χαριζεσθε και εγω και γαρ εγω ει τι κεχαρισμαι ω κεχαρισμαι δι υμασ εν προσωπω χριστου

11 that we be not disseyued of Sathanas; for we knowen hise thouytis.

ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν

12 But whanne Y was comun to Troade for the gospel of Crist, and a dore was opened to me in the Lord,

ελθων δε εισ την τρωαδα εισ το ευαγγελιον του χριστου και θυρασ μοι ανεωγμενησ εν κυριω

13 Y hadde not rest to my spirit, for Y foond not my brother Tite, but Y seide to hem farewel, and Y passide in to Macedonye.

ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενοσ αυτοισ εξηλθον εισ μακεδονιαν

14 And Y do thankyngis to God, that euere more makith vs to haue victorie in Crist Jhesu, and schewith bi vs the odour of his knowing in ech place;

τω δε θεω χαρισ τω παντοτε θριαμβευοντι ημασ εν τω χριστω και την οσμην τησ γνωσεωσ αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω

15 for we ben the good odour of Crist to God, among these that ben maad saaf, and among these that perischen.

οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοισ σωζομενοισ και εν τοισ απολλυμενοισ

16 To othere sotheli odour of deth in to deth, but to othere we ben odour of lijf in to lijf. And to these thingis who is so able?

οισ μεν οσμη θανατου εισ θανατον οισ δε οσμη ζωησ εισ ζωην και προσ ταυτα τισ ικανοσ

17 For we ben not as many, that don auoutrie bi the word of God, but we speken of clennesse, as of God, bifor God in Crist.

ου γαρ εσμεν ωσ οι λοιποι καπηλευοντεσ τον λογον του θεου αλλ ωσ εξ ειλικρινειασ αλλ ωσ εκ θεου κατενωπιον του θεου εν χριστω λαλουμεν