1 Thessalonians 4
1 Therfor, britheren, fro hennus forward we preien you, and bisechen in the Lord Jhesu, that as ye han resseyued of vs, hou it bihoueth you to go and to plese God, so walke ye, that ye abounde the more.
λοιπον {VAR2: ουν } αδελφοι ερωτωμεν υμας και παρακαλουμεν εν κυριω ιησου {VAR1: [ινα] } {VAR2: ινα } καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας περιπατειν και αρεσκειν θεω καθως και περιπατειτε ινα περισσευητε μαλλον
2 For ye witen what comaundementis Y haue youun to you bi the Lord Jhesu.
οιδατε γαρ τινας παραγγελιας εδωκαμεν υμιν δια του κυριου ιησου
3 For this is the wille of God, youre holynesse, that ye absteyne you fro fornycacioun.
τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας
4 That ech of you kunne welde his vessel in holynesse, and onour;
ειδεναι εκαστον υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εν αγιασμω και τιμη
5 not in passioun of lust, as hethene men that knowen not God.
μη εν παθει επιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μη ειδοτα τον θεον
6 And that no man ouergo, nethir disseyue his brothir in chaffaring. For the Lord is venger of alle these thingis, as we biforseiden to you, and han witnessid.
το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντων τουτων καθως και προειπαμεν υμιν και διεμαρτυραμεθα
7 For God clepide not vs in to vnclennesse, but in to holynesse.
ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεος επι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω
8 Therfor he that dispisith these thingis, dispisith not man, but God, that also yaf his holi spirit in vs.
τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον {VAR2: [και] } διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας
9 But of the charite of britherhed we hadden no nede to write to you; ye silf han lerud of God, that ye loue togidere;
περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους
10 for ye don that in to alle britheren in al Macedonye. And, britheren, we preyen you, that ye abounde more; and taken kepe, that ye be quyet;
και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους [τους] εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον
11 and that ye do youre nede, and `ye worche with youre hoondis, as we han comaundid to you;
και φιλοτιμεισθαι ησυχαζειν και πρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταις {VAR2: [ιδιαις] } χερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν
12 and that ye wandre onestli to hem that ben with outforth, and that of no mannus ye desir ony thing.
ινα περιπατητε ευσχημονως προς τους εξω και μηδενος χρειαν εχητε
13 For, britheren, we wolen not, that ye vnknowe of men that dien, that ye be not soreuful, as othere that han not hope.
ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα
14 For if we bileuen, that Jhesu was deed, and roos ayen, so God schal lede with hym hem that ben deed bi Jhesu.
ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν και ανεστη ουτως και ο θεος τους κοιμηθεντας δια του ιησου αξει συν αυτω
15 And we seien this thing to you in the word of the Lord, that we that lyuen, that ben left in the comyng of the Lord, schulen not come bifor hem that ben deed.
τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι εις την παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμεν τους κοιμηθεντας
16 For the Lord hym silf schal come doun fro heuene, in the comaundement, and in the vois of an archaungel, and in the trumpe of God; and the deed men that ben in Crist, schulen rise ayen first.
οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και εν σαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν χριστω αναστησονται πρωτον
17 Afterward we that lyuen, that ben left, schulen be rauyschid togidere with hem in cloudis, metinge Crist `in to the eir; and so euere more we schulen be with the Lord.
επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε συν κυριω εσομεθα
18 Therfor be ye coumfortid togidere in these wordis.
ωστε παρακαλειτε αλληλους εν τοις λογοις τουτοις
