1 Peter 2

1 Therfor putte ye awei al malice, and al gile, and feynyngis, and enuyes, and alle bacbityngis;

αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισεισ και φθονουσ και πασασ καταλαλιασ

2 as now borun yonge children, resonable, with out gile, coueite ye mylk, that in it ye wexe in to helthe; if netheles ye han tastid,

ωσ αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε

3 that the Lord is swete.

ειπερ εγευσασθε οτι χρηστοσ ο κυριοσ

4 And neiye ye to hym, that is a lyuyng stoon, and repreuyd of men, but chosun of God, and onourid;

προσ ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντιμον

5 and ye silf as quyk stoonys be ye aboue bildid in to spiritual housis, and an hooli preesthod, to offre spiritual sacrifices, acceptable to God bi Jhesu Crist.

και αυτοι ωσ λιθοι ζωντεσ οικοδομεισθε οικοσ πνευματικοσ ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικασ θυσιασ ευπροσδεκτουσ τω θεω δια ιησου χριστου

6 For which thing the scripture seith, Lo! Y schal sette in Syon the hiyeste corner stoon, chosun and preciouse; and he that schal belieue in hym, schal not be confoundid.

διοτι περιεχει εν τη γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθον ακρογωνιαιον εκλεκτον εντιμον και ο πιστευων επ αυτω ου μη καταισχυνθη

7 Therfor onour to you that bileuen; but to men that bileuen not, the stoon whom the bilderis repreuyden, this is maad in to the heed of the corner; and the stoon of hirtyng,

υμιν ουν η τιμη τοισ πιστευουσιν απειθουσιν δε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ

8 and stoon of sclaundre, to hem that offenden to the word, nethir bileuen it, in which thei ben set.

και λιθοσ προσκομματοσ και πετρα σκανδαλου οι προσκοπτουσιν τω λογω απειθουντεσ εισ ο και ετεθησαν

9 But ye ben a chosun kyn, a kyngli preesthod, hooli folc, a puple of purchasing, that ye telle the vertues of hym, that clepide you fro derknessis in to his wondirful liyt.

υμεισ δε γενοσ εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνοσ αγιον λαοσ εισ περιποιησιν οπωσ τασ αρετασ εξαγγειλητε του εκ σκοτουσ υμασ καλεσαντοσ εισ το θαυμαστον αυτου φωσ

10 Which sum tyme were not a puple of God, but now ye ben the puple of God; which hadden not merci, but now ye han merci.

οι ποτε ου λαοσ νυν δε λαοσ θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντεσ

11 Moost dere, Y biseche you, as comelyngis and pilgrymys, to absteine you fro fleischli desiris, that fiyten ayens the soule;

αγαπητοι παρακαλω ωσ παροικουσ και παρεπιδημουσ απεχεσθαι των σαρκικων επιθυμιων αιτινεσ στρατευονται κατα τησ ψυχησ

12 and haue ye youre conuersacioun good among hethene men, that in that thing that thei bacbite of you, as of mysdoeris, thei biholden you of good werkis, and glorifie God in the dai of visitacioun.

την αναστροφην υμων εχοντεσ καλην εν τοισ εθνεσιν ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ωσ κακοποιων εκ των καλων εργων εποπτευσαντεσ δοξασωσιν τον θεον εν ημερα επισκοπησ

13 Be ye suget to ech creature, for God; ethir to the kyng, as to hym that is hiyer in state,

υποταγητε ουν παση ανθρωπινη κτισει δια τον κυριον ειτε βασιλει ωσ υπερεχοντι

14 ethir to duykis, as to thilke that ben sent of hym to the veniaunce of mysdoers, and to the preisyng of good men.

ειτε ηγεμοσιν ωσ δι αυτου πεμπομενοισ εισ εκδικησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων

15 For so is the wille of God, that ye do wel, and make the vnkunnyngnesse of vnprudent men to be doumb.

οτι ουτωσ εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντασ φιμουν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν

16 As fre men, and not as hauynge fredom the keuering of malice, but as the seruauntis of God.

ωσ ελευθεροι και μη ωσ επικαλυμμα εχοντεσ τησ κακιασ την ελευθεριαν αλλ ωσ δουλοι θεου

17 Onoure ye alle men, loue ye brithirhod, drede ye God, onoure ye the king.

παντασ τιμησατε την αδελφοτητα αγαπησατε τον θεον φοβεισθε τον βασιλεα τιματε

18 Seruauntis, be ye sugetis in al drede to lordis, not oneli to good and to mylde, but also to tyrauntis.

οι οικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοισ δεσποταισ ου μονον τοισ αγαθοισ και επιεικεσιν αλλα και τοισ σκολιοισ

19 For this is grace, if for conscience of God ony man suffrith heuynessis, and suffrith vniustli.

τουτο γαρ χαρισ ει δια συνειδησιν θεου υποφερει τισ λυπασ πασχων αδικωσ

20 For what grace is it, if ye synnen, and ben buffatid, and suffren? But if ye don wel, and suffren pacientli, this is grace anentis God.

ποιον γαρ κλεοσ ει αμαρτανοντεσ και κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντεσ και πασχοντεσ υπομενειτε τουτο χαρισ παρα θεω

21 For to this thing ye ben clepid. For also Crist suffride for vs, and lefte ensaumple to you, that ye folewe the steppis of hym.

εισ τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστοσ επαθεν υπερ ημων υμιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοισ ιχνεσιν αυτου

22 Which dide not synne, nethir gile was foundun in his mouth.

οσ αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολοσ εν τω στοματι αυτου

23 And whanne he was cursid, he curside not; whanne he suffride, he manasside not; but he bitook hym silf to hym, that demyde hym vniustli.

οσ λοιδορουμενοσ ουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπειλει παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιωσ

24 And he hym silf bar oure synnes in his bodi on a tre, that we be deed to synnes, and lyue to riytwisnesse, bi whos wan wounde ye ben heelid.

οσ τασ αμαρτιασ ημων αυτοσ ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταισ αμαρτιαισ απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τω μωλωπι αυτου ιαθητε

25 For ye weren as scheep errynge, but ye ben now turned to the schipherde, and bischop of youre soulis.

ητε γαρ ωσ προβατα πλανωμενα αλλ επεστραφητε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμων