1 Corinthians 5
1 In al maner fornycacioun is herd among you, and siche fornycacioun, which is not among hethene men, so that summan haue the wijf of his fadir.
Der gjeng allfares ord um hor hjå dykk, og det slikt hor, som ikkje ein gong vert nemnt hjå heidningarne, at ein held seg med kona åt far sin.
2 And ye ben bolnyd with pride, and not more hadden weilyng, that he that dide this werk, be takun awei fro the myddil of you.
Og de blæs dykk upp, endå de langt heller skulde syrgja, so den som hev gjort denne gjerningi, kunde verta støytt ifrå dykk!
3 And Y absent in bodi, but present in spirit, now haue demyd as present hym that hath thus wrouyt, whanne
For eg, som vel er fråverande med likamen, men nærverande med åndi, eg hev alt dømt, som eg var nærverande, at den som hev gjort dette,
4 ye ben gaderid togidere in the name of oure Lord Jhesu Crist, and my spirit, with the vertu of the Lord Jhesu,
han skal i vår Herre Jesu Kristi namn, med di de og mi ånd kjem saman i vår Herre Jesu Kristi kraft,
5 to take siche a man to Sathanas, in to the perischyng of fleisch, that the spirit be saaf in the dai of oure Lord Jhesu Crist.
verta yvergjeven til Satan til tyning av kjøtet, so åndi kann verta frelst på Herren Jesu dag.
6 Youre gloriyng is not good. Witen ye not, that a litil sourdow apeyrith al the gobet?
Det er ikkje fagert det som de rosar dykk av. Veit de ikkje, at ein liten surdeig syrer heile deigen?
7 Clense ye out the old sourdow, that ye be new sprengyng togidere, as ye ben therf. For Crist offrid is oure pask.
Reinsa difor ut den gamle surdeigen, so de kann vera ny deig, liksom de er usyrde; for ogso vårt påskelamb er slagta: Kristus.
8 Therfor ete we, not in eld sourdowy, nether in sourdowy of malice and weywardnesse, but in therf thingis of clernesse and of treuthe.
Lat oss so halda helg, ikkje med gamall surdeig, ikkje med vondskap og argskaps surdeig, men med reinleiks og sannings usyrde brød!
9 I wroot to you in a pistle, that ye be not medlid with letchours,
Eg skriv til dykk i brevet, at de ikkje skulde hava umgjenge med horkarar,
10 not with letchours of this world, ne coueitous men, ne raueynours, ne with men seruynge to mawmetis, ellis ye schulden haue go out of this world.
og då meinte eg ikkje horkararne av denne verdi i det heile, eller giruge eller røvarar eller avgudsdyrkarar, for elles laut de ganga ut or verdi;
11 But now Y wroot to you, that ye be not meynd. But if he that is named a brother among you, and is a letchour, or coueitouse, or seruynge to ydols, or cursere, or ful of drunkenesse, or raueynour, to take no mete with siche.
men eg skreiv til dykk at de ikkje skal hava umgjenge med nokon, som er kalla bror og er ein horkar eller girug eller avgudsdyrkar eller baktalar eller drikkar eller røvar, so de ikkje ein gong et i saman med honom.
12 For what is it to me to deme of hem that ben with oute forth? Whether ye demen not of thingis that ben with ynne forth?
For kva hev vel eg med å døma deim som er utanfor? Dømer ikkje de og berre dei som er innanfor?
13 For God schal deme hem that ben withouten forth. Do ye awei yuel fro you silf.
men Gud skal døma deim som er utanfor. So støyt då ut den vonde frå dykk sjølve!
