Matthew 16
1 And the pharisees and sadducees came to Him, and captiously asked Him to shew them a sign from heaven.
തദാനീം ഫിരൂശിനഃ സിദൂകിനശ്ചാഗത്യ തം പരീക്ഷിതും നഭമീയം കിഞ്ചന ലക്ഷ്മ ദർശയിതും തസ്മൈ നിവേദയാമാസുഃ|
2 But He answered them, In the evening ye say, It will be fair weather, for the sky is red:
തതഃ സ ഉക്തവാൻ, സന്ധ്യായാം നഭസോ രക്തത്വാദ് യൂയം വദഥ, ശ്വോ നിർമ്മലം ദിനം ഭവിഷ്യതി;
3 and in the morning, It will be foul weather to-day, for the sky is red and lowring. Ye hypocrites, can ye distinguish the appearance of the sky, and not discern the signs of these times?
പ്രാതഃകാലേ ച നഭസോ രക്തത്വാത് മലിനത്വാഞ്ച വദഥ, ഝഞ്ഭ്ശദ്യ ഭവിഷ്യതി| ഹേ കപടിനോ യദി യൂയമ് അന്തരീക്ഷസ്യ ലക്ഷ്മ ബോദ്ധും ശക്നുഥ, തർഹി കാലസ്യൈതസ്യ ലക്ഷ്മ കഥം ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ?
4 This wicked and degenerate race demand a sign; but no sign shall be given them, except that of the prophet Jonah. And so He left them and went away.
ഏതത്കാലസ്യ ദുഷ്ടോ വ്യഭിചാരീ ച വംശോ ലക്ഷ്മ ഗവേഷയതി, കിന്തു യൂനസോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ലക്ഷ്മ വിനാന്യത് കിമപി ലക്ഷ്മ താൻ ന ദർശയിയ്യതേ| തദാനീം സ താൻ വിഹായ പ്രതസ്ഥേ|
5 Now when his disciples departed to the other side, they forgot to take bread with them:
അനന്തരമന്യപാരഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ പൂപമാനേതും വിസ്മൃതവന്തഃ|
6 and therefore when Jesus said to them, Take heed and beware of the leaven of the pharisees and of the sadducees,
യീശുസ്താനവാദീത്, യൂയം ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച ഭവത|
7 they said one to another, It is because we have taken no bread.
തേന തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയിതുമാരേഭിരേ, വയം പൂപാനാനേതും വിസ്മൃതവന്ത ഏതത്കാരണാദ് ഇതി കഥയതി|
8 And Jesus knowing their thoughts said to them, O ye of little faith, why do ye argue among yourselves, because ye have brought no bread?
കിന്തു യീശുസ്തദ്വിജ്ഞായ താനവോചത്, ഹേ സ്തോകവിശ്വാസിനോ യൂയം പൂപാനാനയനമധി കുതഃ പരസ്പരമേതദ് വിവിംക്യ?
9 Do ye not yet understand, nor remember the five loaves divided among five thousand, and how many baskets ye took up?
യുഷ്മാഭിഃ കിമദ്യാപി ന ജ്ഞായതേ? പഞ്ചഭിഃ പൂപൈഃ പഞ്ചസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭോജിതേഷു ഭക്ഷ്യോച്ഛിഷ്ടപൂർണാൻ കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീതം;
10 nor the seven loaves among four thousand, and how many baskets-full ye took away?
തഥാ സപ്തഭിഃ പൂപൈശ്ചതുഃസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭേജിതേഷു കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീത, തത് കിം യുഷ്മാഭിർന സ്മര്യ്യതേ?
11 How is it then that ye do not understand that I did not speak to you concerning bread, when I bid you to beware of the leaven of the pharisees and of the sadducees?
തസ്മാത് ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, കഥാമിമാമ് അഹം പൂപാനധി നാകഥയം, ഏതദ് യൂയം കുതോ ന ബുധ്യധ്വേ?
12 Then they understood, that He did not bid them beware of the leaven of bread, but of the doctrine of the pharisees and of the sadducees.
തദാനീം പൂപകിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി നോക്ത്വാ ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച ഉപദേശം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി കഥിതവാൻ, ഇതി തൈരബോധി|
13 And when Jesus came into the parts of Cesarea Philippi, He asked his disciples, saying, Whom do men say that I, the Son of man, am?
അപരഞ്ച യീശുഃ കൈസരിയാ-ഫിലിപിപ്രദേശമാഗത്യ ശിഷ്യാൻ അപൃച്ഛത്, യോഽഹം മനുജസുതഃ സോഽഹം കഃ? ലോകൈരഹം കിമുച്യേ?
14 And they answered, Some say thou art John the Baptist, others Elias, and others Jeremias, or one of the prophets.
തദാനീം തേ കഥിതവന്തഃ, കേചിദ് വദന്തി ത്വം മജ്ജയിതാ യോഹൻ, കേചിദ്വദന്തി, ത്വമ് ഏലിയഃ, കേചിച്ച വദന്തി, ത്വം യിരിമിയോ വാ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീതി|
15 But, saith He unto them, whom do ye say that I am?
പശ്ചാത് സ താൻ പപ്രച്ഛ, യൂയം മാം കം വദഥ? തതഃ ശിമോൻ പിതര ഉവാച,
16 And Simon Peter answered and said, Thou art the Christ the Son of the living God.
ത്വമമരേശ്വരസ്യാഭിഷിക്തപുത്രഃ|
17 And Jesus replied and said unto him, Blessed art thou Simon son of Jonas, for flesh and blood hath not revealed it unto thee, but my Father who is in heaven.
തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം ധന്യഃ; യതഃ കോപി അനുജസ്ത്വയ്യേതജ്ജ്ഞാനം നോദപാദയത്, കിന്തു മമ സ്വർഗസ്യഃ പിതോദപാദയത്|
18 And I also say unto thee, as thou art called Peter, so upon this rock, which thou hast confessed, will I build my church, and the gates of death shall not prevail against it. (Hadēs g86)
അതോഽഹം ത്വാം വദാമി, ത്വം പിതരഃ (പ്രസ്തരഃ) അഹഞ്ച തസ്യ പ്രസ്തരസ്യോപരി സ്വമണ്ഡലീം നിർമ്മാസ്യാമി, തേന നിരയോ ബലാത് താം പരാജേതും ന ശക്ഷ്യതി| (Hadēs g86)
19 And I will give thee the keys of the kingdom of heaven, and whatsoever thou shalt bind on earth shall be bound in heaven, and whatsoever thou shalt loose on earth shall be loosed in heaven.
അഹം തുഭ്യം സ്വർഗീയരാജ്യസ്യ കുഞ്ജികാം ദാസ്യാമി, തേന യത് കിഞ്ചന ത്വം പൃഥിവ്യാം ഭംത്സ്യസി തത്സ്വർഗേ ഭംത്സ്യതേ, യച്ച കിഞ്ചന മഹ്യാം മോക്ഷ്യസി തത് സ്വർഗേ മോക്ഷ്യതേ|
20 Then charged He his disciples that they should tell no one that He was the Messiah.
പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാനാദിശത്, അഹമഭിഷിക്തോ യീശുരിതി കഥാം കസ്മൈചിദപി യൂയം മാ കഥയത|
21 And from that time began Jesus to acquaint his disciples, that He must go to Jerusalem and suffer many things from the elders, and chief priests, and scribes; and be put to death, and be raised again on the third day.
അന്യഞ്ച യിരൂശാലമ്നഗരം ഗത്വാ പ്രാചീനലോകേഭ്യഃ പ്രധാനയാജകേഭ്യ ഉപാധ്യായേഭ്യശ്ച ബഹുദുഃഖഭോഗസ്തൈ ർഹതത്വം തൃതീയദിനേ പുനരുത്ഥാനഞ്ച മമാവശ്യകമ് ഏതാഃ കഥാ യീശുസ്തത്കാലമാരഭ്യ ശിഷ്യാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ|
22 Then Peter took Him and began to expostulate with Him, saying, Be it far from thee, Lord: may this never be unto thee.
തദാനീം പിതരസ്തസ്യ കരം ഘൃത്വാ തർജയിത്വാ കഥയിതുമാരബ്ധവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, തത് ത്വത്തോ ദൂരം യാതു, ത്വാം പ്രതി കദാപി ന ഘടിഷ്യതേ|
23 But He turned and said unto Peter, Get thee behind me, Satan, thou art an offence to me; for thou regardest not the things of God, but those that be of men.
കിന്തു സ വദനം പരാവർത്യ പിതരം ജഗാദ, ഹേ വിഘ്നകാരിൻ, മത്സമ്മുഖാദ് ദൂരീഭവ, ത്വം മാം ബാധസേ, ഈശ്വരീയകാര്യ്യാത് മാനുഷീയകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതേ|
24 Then said Jesus to his disciples, If any one is willing to come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me:
അനന്തരം യീശുഃ സ്വീയശിഷ്യാൻ ഉക്തവാൻ യഃ കശ്ചിത് മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛതി, സ സ്വം ദാമ്യതു, തഥാ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാദായാതു|
25 for he that would save his life shall lose it; but he that would lose his life for my sake shall find it.
യതോ യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതുമിച്ഛതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യോ മദർഥം നിജപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താൻ പ്രാപ്സ്യതി|
26 For what is a man profited, if he gain the whole world, and lose his own soul? or what shall a man give as a ransom for his soul?
മാനുഷോ യദി സർവ്വം ജഗത് ലഭതേ നിജപ്രണാൻ ഹാരയതി, തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ? മനുജോ നിജപ്രാണാനാം വിനിമയേന വാ കിം ദാതും ശക്നോതി?
27 For the Son of man will come in the glory of his father, with his angels, and then he will recompense every one according to his practice.
മനുജസുതഃ സ്വദൂതൈഃ സാകം പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി; തദാ പ്രതിമനുജം സ്വസ്വകർമ്മാനുസാരാത് ഫലം ദാസ്യതി|
28 And I tell you of a truth, there be some of those standing here, who shall not taste of death, till they have seen the Son of man coming in his kingdom.
അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, സരാജ്യം മനുജസുതമ് ആഗതം ന പശ്യന്തോ മൃത്യും ന സ്വാദിഷ്യന്തി, ഏതാദൃശാഃ കതിപയജനാ അത്രാപി ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തി|
