Luke 24
1 And on the first day of the week, very early in the morning, they came to the sepulchre, bringing the spices which they had prepared; (and some others with them: ) and found the stone rolled away from the sepulchre:
Բայց կիրակի օրը, առաւօտեան շատ վաղ, կանայք գերեզման եկան՝ բերելով իրենց պատրաստած խնկերը. նրանց հետ եւ ուրիշ կանայք:
2 so they went in,
Եւ քարը գերեզմանից գլորած գտան
3 but found not the body of the Lord Jesus.
ու ներս մտնելով՝ Տէր Յիսուսի մարմինը չգտան:
4 And while they were in perplexity about it, behold, two men stood by them in shining robes.
Եւ մինչ նրանք զարմացած էին այդ բանի վրայ, ահա լուսաւոր զգեստներով երկու մարդիկ հասան նրանց մօտ:
5 And as they were afraid, and bowed down their faces to the ground, the men said unto them, Why do ye seek the living among the dead?
Եւ երբ կանայք զարհուրեցին ու իրենց երեսը գետին խոնարհեցրին, մարդիկ ասացին. «Ինչո՞ւ ողջին մեռելների մէջ էք փնտռում:
6 He is not here, He is risen: remember how He spake to you, when He was yet in Galilee,
Այստեղ չէ, այլ՝ յարեաւ: Յիշեցէ՛ք՝ ինչպէս խօսեց նա ձեզ հետ, երբ Գալիլիայում էր.
7 saying, the Son of man must be delivered into the hands of wicked men, and be crucified; and the third day rise again.
ասում էր, թէ պէտք է, որ մարդու Որդին մեղաւոր մարդկանց ձեռքը մատնուի, խաչուի եւ երրորդ օրը յարութիւն առնի»:
8 And they remembered his words,
Եւ նրանք յիշեցին նրա խօսքերը:
9 and returned from the sepulchre, and told all these things to the eleven apostles, and to all the rest.
Եւ վերադարձան ու պատմեցին այս ամէնը Տասնմէկին եւ բոլոր միւսներին:
10 Now it was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and the other women with them, that told these things to the apostles:
Եւ Մարիամ Մագդաղենացին, Յովհաննան, Յակոբի մայր Մարիամը եւ նրանց հետ ուրիշ կանայք էին, որ այս բաները պատմեցին առաքեալներին:
11 and their words appeared to them as an idle tale, and they did not believe them.
Բայց նրանց խօսքերը բարբաջանք թուացին աշակերտներին, եւ չէին հաւատում նրանց:
12 But Peter arose and ran to the sepulchre; and stooping down he saw the linen cloths lying by themselves: and he went away, wondering in himself at what had happened.
Սակայն Պետրոսը վեր կացաւ եւ վազեց դէպի գերեզման, նայեց ու տեսաւ, որ կտաւները միայն կային: Եւ գնաց՝ մտքում զարմացած, թէ ինչ էր եղել:
13 And behold two of them were going that day to a village about threescore furlongs from Jerusalem, called Emmaus.
Եւ ահա նոյն օրը աշակերտներից երկուսը գնում էին մի գիւղ, որի անունը Էմմաւուս էր, եւ որը Երուսաղէմից հեռու էր մօտ տասնմէկ կիլոմետր:
14 And they were conversing together about all these things which had happened.
Եւ նրանք միմեանց հետ խօսում էին կատարուած բոլոր անցուդարձերի մասին:
15 And while they were discoursing and reasoning together, Jesus himself drew near and went along with them.
Եւ մինչ նրանք խօսում էին ու վիճում, ինքը՝ Յիսուս մօտեցաւ ու գնում էր նրանց հետ:
16 But their eyes were so restrained that they did not know Him.
Բայց նրանց աչքերը բռնուած էին, որպէսզի նրան չճանաչեն:
17 And He said unto them, What subjects are these, which ye are discoursing of to one another as ye walk, and why are ye sorrowful?
Եւ նրանց ասաց. «Այդ ի՞նչ բաներ են, որոնց համար քայլելիս վիճում էք միմեանց հետ եւ տրտմած էք»:
18 And one of them, whose name was Cleopas, answered and said to Him, Art thou only a sojourner at Jerusalem, and hast not heard of the things which have been done there within these few days?
Նրանցից մէկը, որի անունը Կղէոպաս էր, ասաց նրան. «Երուսաղէմում միայն դո՛ւ ես, որ չես իմացել, թէ ինչեր կատարուեցին այնտեղ այս օրերին»:
19 And He said unto them, What things? And they replied, Those concerning Jesus of Nazareth, who was a prophet powerful both in work and word before God and all the people:
Եւ նրանց ասաց՝ ի՞նչ: Եւ նրանք ասացին Յիսուս Նազովրեցու մասին, որ եղաւ մարգարէ մարդ, հզօր՝ գործերով եւ խօսքերով, Աստծու եւ ամբողջ ժողովրդի առաջ,
20 how the chief priests and our rulers delivered Him to be condemned to death, and crucified Him.
եւ թէ ինչպէս մեր քահանայապետները եւ իշխանաւորները նրան մատնեցին մահուան դատաստանի ու խաչը հանեցին նրան:
21 But we hoped that it was He that would have delivered Israel: and besides all this, to-day is the third day since these things were done.
Մենք ակնկալում էինք, թէ նա է, որ փրկելու է Իսրայէլը. սակայն, այս բոլորով հանդերձ, այս երրորդ օրն է, որ այդ բաները կատարուեցին:
22 And indeed some women of our company much surprised us: who having been early at the sepulchre,
Այլ նաեւ մեզ զարմացրին մեր միջից մի քանի կանայք, որոնք վաղ առաւօտեան գերեզման էին գնացել
23 and not finding his body there, came and said likewise that they had seen a vision of angels, who said He was alive.
եւ նրա մարմինը չէին գտել. նրանք եկան եւ ասացին, թէ նաեւ մի տեսիլ էլ էին տեսել հրեշտակների, որոնք ասում էին նրա մասին, թէ կենդանի է:
24 And some of those that were with us went to the sepulchre, and found it so as the women had said: but Him they did not see.
Ապա մեզնից ոմանք էլ գերեզման գնացին եւ գտան այնպէս, ինչպէս կանայք ասել էին: Բայց նրան չտեսան:
25 And He said unto them, O people void of understanding and slow of heart to believe all that the prophets have spoken.
Եւ նա ասաց նրանց. «Ո՛վ անմիտ եւ թուլասիրտ մարդիկ, որ դժուարանում էք հաւատալ այն ամենին, որ ասացին մարգարէները:
26 Was not the Messiah to suffer these things, and so to enter into his glory?
Չէ՞ որ Քրիստոս պէտք է նոյն այդ չարչարանքները կրէր եւ այնպէս մտնէր իր փառքի մէջ»:
27 And beginning from Moses, and all the prophets, He explained to them in all the scriptures the things that were spoken concerning Himself.
Եւ սկսած Մովսէսից ու բոլոր մարգարէներից՝ մեկնում էր նրանց այն բոլորը, ինչ գրուած է իր մասին բոլոր Գրքերում:
28 And they drew nigh to the village whither they were going: and He made as if He was going farther.
Երբ մօտեցան այն գիւղին, ուր գնում էին, Յիսուս պատճառ բռնեց, թէ ինքը գնալու է աւելի հեռու տեղ:
29 And they pressed Him, saying, Stay with us, for it is towards evening, and the day is far spent. And He went in to tarry with them.
Իսկ նրանք շատ ստիպեցին նրան ու ասացին. «Մեզ մօտ գիշերիր, որովհետեւ երեկոյ է, եւ օրը տարաժամել է»: Եւ նա ներս մտաւ՝ նրանց հետ այնտեղ գիշերելու:
30 And as He sat at table with them, He took bread and blessed it, and then brake it and gave to them.
Եւ երբ նա սեղան նստեց նրանց հետ, հաց վերցնելով՝ օրհնեց, կտրեց այն եւ տուեց նրանց:
31 And their eyes were opened, and they knew Him.
Եւ նրանց աչքերը բացուեցին ու ճանաչեցին նրան, իսկ ինքը նրանց աչքին աներեւոյթ եղաւ:
32 And He disappeared from them. And they said one to another, Did not our heart burn within us, as He was talking with us by the way, and while He was opening to us the scriptures?
Եւ նրանք ասացին միմեանց. «Մեր սրտերն էլ միթէ չէի՞ն ճմլւում մեր մէջ, մինչ նա ճանապարհին խօսում էր մեզ հետ. եւ ինչպէ՜ս էր մեզ բացատրում Գրքերը»:
33 And they rose up immediately and returned to Jerusalem; and sound the eleven and others with them assembled together, saying,
Ապա անմիջապէս վեր կացան ու Երուսաղէմ վերադարձան եւ հաւաքուած գտան Տասնմէկին եւ նրանց հետ եղածներին,
34 The Lord is risen indeed, and hath been seen by Simon.
որոնք ասում էին, թէ՝ «Իսկապէս յարեաւ Տէրը եւ երեւաց Սիմոնին»:
35 Then these also related what had happened by the way, and how He became known to them in breaking of bread.
Իսկ երկուսը պատմեցին այն, ինչ պատահել էր ճանապարհին, եւ թէ ինչպէ՛ս Յիսուս իրեն ճանաչել էր տուել նրանց՝ հաց կտրելու ժամանակ:
36 And as they were thus speaking, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be to you.
Մինչ դեռեւս նրանք այս էին խօսում, Յիսուս ինքը եկաւ կանգնեց նրանց մէջ եւ ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ, ես եմ, մի՛ վախեցէք»:
37 But they being terrified and frighted, thought they saw a spirit.
Իսկ նրանք զարհուրած վախենում եւ կարծում էին, թէ մի ոգի են տեսնում:
38 And He said to them, Why are ye troubled? and why do such thoughts rise in your hearts?
Եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք խռովուած, եւ ինչո՞ւ ձեր սրտերում կասկածներ են ծագում.
39 Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
տեսէ՛ք իմ ձեռքերն ու ոտքերը, որովհետեւ նոյն ինքն ես եմ. շօշափեցէ՛ք ինձ եւ տեսէ՛ք, որովհետեւ ոգին մարմին եւ ոսկորներ չունի. ինչպէս տեսնում էք,
40 And when He said this, He shewed them his hands and feet.
ես ունեմ»:
41 But they not yet believing for joy, and being amazed, He said to them, Have ye here any thing to eat?
Եւ այս ասելով՝ ցոյց տուեց նրանց իր ձեռքերն ու ոտքերը:
42 And they gave Him part of a broiled fish and some honey-comb:
Եւ մինչ դեռեւս ուրախութիւնից չէին հաւատում եւ զարմացած էին, ասաց նրանց. «Այստեղ ուտելու բան ունէ՞ք»:
43 and He took, and did eat before them.
Եւ նրանք տուին նրան խորոված ձկան մի կտոր եւ մեղրախորիսխ:
44 And He said unto them, These are the words which I spake unto you, while I was yet with you, that all the things must be fulfilled, which are written in the law of Moses, and in the prophets, and Psalms, concerning me.
Եւ նա առաւ կերաւ նրանց առաջ, իսկ մնացածները տուեց նրանց ու ասաց.
45 Then He opened their mind, to understand the scriptures:
«Սրանք այն խօսքերն են, որ խօսեցի ձեզ հետ, մինչ ձեզ հետ էի, թէ՝ պէտք է կատարուեն այն ամէնը, որ գրուած են իմ մասին Մովսէսի օրէնքում, մարգարէների մէջ եւ սաղմոսներում»:
46 and said unto them, thus it is written, and thus it was necessary that the Christ should suffer, and rise again from the dead on the third day;
Այն ժամանակ բացեց նրանց մտքերը, որ հասկանան Գրքերը:
47 and that in his name should be preached repentance and remission of sins to all nations, beginning at Jerusalem.
Եւ ասաց նրանց. «Այսպէս պէտք է չարչարուէր Քրիստոս, յարութիւն առնէր մեռելներից երրորդ օրը,
48 And ye are witnesses of these things: and I will send upon you the promise of my Father;
եւ քարոզուէր նրա անունով ապաշխարութիւն եւ մեղքերի թողութիւն բոլոր ազգերի մէջ՝ Երուսաղէմից սկսած:
49 but do ye continue in the city of Jerusalem, till ye are endued with power from on high.
Եւ այս բաների վկաներ էք դուք:
50 And He led them out as far as to Bethany: and lifted up his hands and blessed them.
Եւ ահա ես ուղարկում եմ Ձեզ իմ Հօր խոստումը, իսկ դուք նստեցէ՛ք Երուսաղէմ քաղաքում, մինչեւ որ երկնքից զօրութեամբ զգեստաւորուէք»:
51 And while He was blessing them, He was parted from them, and was carried up into heaven.
Ապա նրանց տարաւ հանեց մինչեւ Բեթանիա եւ, բարձրացնելով իր ձեռքերը, օրհնեց նրանց:
52 And they worshipped Him, and returned to Jerusalem with great joy.
Եւ մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանուեց նրանցից եւ դէպի երկինք էր վերանում:
53 And they were constantly in the temple, praising and blessing God. Amen.
Իսկ նրանք երկրպագեցին Յիսուսին եւ մեծ ուրախութեամբ վերադաձան Երուսաղէմ: Եւ միշտ տաճարում էին, գովաբանում եւ օրհնաբանում էին Աստծուն:
