John 2
1 And on the third day after, there was a marriage at Cana of Galilee: and the mother of Jesus was there.
Үчинчи күни, Галилийәдики Кана йезисида бир той болди. Әйсаниң аниси [Мәрйәм] у йәрдә еди
2 And Jesus and his disciples were invited to the wedding.
һәм Әйса вә униң мухлислириму тойға тәклип қилинған еди.
3 And the wine falling short, the mother of Jesus saith unto Him, They have no wine.
Тойда шарап түгәп қалғанда, Әйсаниң аниси униңға: — Уларниң шараплири түгәп қапту, — деди.
4 Jesus saith unto her, Woman, what have I to do with thee? my time is not yet come.
Әйса униңға: — Ханим, мениң сән билән немә карим? Мениң вақти-саитим техи кәлмиди, — деди.
5 His mother saith to the servants, Whatsoever he ordereth you to do, do it.
Аниси чакарларға: — У силәргә немә қил десә, шуни қилиңлар, — деди.
6 And there were six stone waterpots, placed according to the custom of purifying among the Jews, containing each about two or three firkins.
Әнди шу йәрдә Йәһудийларниң таһарәт адити бойичә ишлитилидиған, һәр биригә икки-үч туңдин су сиғидиған алтә таш күп қоюлған еди.
7 Jesus saith unto them, Fill the water-pots with water: and they filled them up to the brim.
Әйса чакарларға: — Күпләргә су толдуруңлар, — деди. Улар күпләрни ағзиғичә толдурушти.
8 And he saith unto them, Draw out now, and carry it to the master of the feast. And they carried it to him.
Андин у уларға йәнә: — Әнди буниңдин усуп той башқурғучиға бериңлар, — деди. Улар уни апирип бәрди.
9 And when the manager of the feast had tasted the water which was made wine, and knew not whence it was, (but the servants, that drew the water, knew, ) he called the bride-groom,
Той башқурғучи шарапқа айландурулған судин тетип көргәндә (у униң қәйәрдин кәлтүрүлгәнлигини билмиди, амма буни су тошуған чакарлар биләтти) той башқурғучи тойи болуватқан жигитни чақирип,
10 and saith unto him, Every man sets out good wine at first, and when they have drank plentifully, then that which is worse; but thou hast keep the good wine till now.
униңға: — Һәр бир [той қилғучи] яхши шарапни тойниң бешида қуйиду, андин меһманлар қанғичә ичкәндин кейин, начирини қуйиду. Әҗәба, сән яхши шарапни мошу чаққичә сақлапсән! — деди.
11 This beginning of his miracles Jesus wrought at Cana of Galilee, and made manifest his glory: and his disciples believed on Him.
Бу болса, Әйса көрсәткән мөҗизилик аламәтләрниң дәсләпкиси болуп, Галилийәниң Кана йезисида көрситилгән еди. Буниң билән у өзиниң шан-шәривини аян қилди, вә униң мухлислири униңға етиқат қилди.
12 After this He went down to Capernaum, He and his mother, and his brethren, and his disciples: but they staid there not many days.
Бу иштин кейин у, аниси, инилири вә мухлислири билән Кәпәрнаһум шәһиригә чүшүп, у йәрдә бир нәччә күн турди.
13 For the passover of the Jews was near, and Jesus went up to Jerusalem. And He found in the temple those that sold oxen,
Йәһудийларниң «өтүп кетиш һейти»ға йеқин қалғанда, Әйса Йерусалимға барди.
14 and sheep, and doves, and the money changers sitting:
У ибадәтхана [һойлилирида] кала, қой вә кәптәр-пахтәк сатқучиларни һәм у йәрдә олтарған пул тегишкүчиләрни көрди.
15 and having made a whip of small cords He drove them all, out of the temple; with the sheep and the oxen: and He poured out the changers money, and threw down the tables.
У танидин қамча ясап, уларниң һәммисини қой-калилири билән қошуп ибадәтханидин һайдап чиқарди. Пул тегишкүчиләрниң пуллирини чечип, ширәлирини өрүвәтти
16 And said to them that sold doves, Take away these things from hence, and make not my Father's house an house of traffick.
вә пахтәк-кәптәр сатқучиларға: — Бу нәрсиләрни бу йәрдин елип кетиш! Атамниң өйини сода-сетиқ өйи қилишивалма! — деди.
17 And his disciples remembered that it is written, The zeal of thine house hath eaten me up.
Буни көргән мухлислири [Зәбурда] мундақ пүтүлгинини есигә елишти: «Сениң [муқәддәс] өйүңгә болған отлуқ муһәббитим өзүмни чулғивалди!».
18 The Jews therefore answered and said unto Him, What sign dost thou shew us, seeing thou dost these things?
Шуниң билән Йәһудийлар у ишларға инкас билдүрүп униңдин: — Бундақ ишларни қилған екәнсән, қени, бизгә немә мөҗизилик аламәтни көрситип берисән?! — дәп сориди.
19 Jesus answered and said unto them, Destroy this temple, and in three days I will raise it up again: then said the Jews,
Әйса уларға җавап берип: — Ушбу ибадәтханини чувувәтсәңлар, мән үч күн ичидә уни яңливаштин қуруп чиқимән, — деди.
20 Forty and six years has this temple been in building, and wilt thou raise it up in three days? but He spake of the temple of his body.
Шуниң билән бу Йәһудийлар йәнә униңға: — Бу ибадәтханини ясаватқили һазирғичә қириқ алтә жил болған турса, сән уни қандақсигә үч күндила қуруп чиқалайсән?! — деди.
21 Therefore when he was risen from the dead,
Һалбуки, униң «ибадәтхана» дегини униң өз тенини көрсәткән еди.
22 his disciples remembered, that He had said this to them: and they believed the scripture, and the word which Jesus had said.
Шуңа, у өлүмдин тирилгәндин кейин, мухлислири униң бу дегинини есигә алди вә шундақла муқәддәс язмилардики бу һәқтики бешарәткә һәмдә Әйсаниң ейтқан сөзигә ишәнди.
23 And when he was in Jerusalem at the passover on the feast-day, many believed in his name, seeing his miracles, which He wrought.
Өтүп кетиш һейтида, нурғун кишиләр униң Йерусалимда көрсәткән мөҗизилик аламәтләрни көргән болуп, униң намиға етиқат қилишти.
24 But Jesus did not trust Himself to them;
Лекин Әйса пүткүл инсанларниң [қәлбиниң] қандақ екәнлигини билгәчкә, өзини уларға тапшурмайтти.
25 for He knew all men, and He had no need that any should testify concerning man; for He knew what was in man.
Инсан тоғрилиқ һеч кимниң униңға гувалиқ беришиниң һаҗити йоқ еди; чүнки у инсанларниң қәлбидә немә бар екәнлигини өзи биләтти.
