< John 17 >
1 When Jesus had spoken these words, He lifted up his eyes to heaven and said, ---"Father, the hour is come; glorify thy Son, that thy Son also may glorify Thee:
തതഃ പരം യീശുരേതാഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ സ്വർഗം വിലോക്യൈതത് പ്രാർഥയത്, ഹേ പിതഃ സമയ ഉപസ്ഥിതവാൻ; യഥാ തവ പുത്രസ്തവ മഹിമാനം പ്രകാശയതി തദർഥം ത്വം നിജപുത്രസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയ|
2 as Thou hast given Him power over all flesh, that as to all which Thou hast given Him, He might give them eternal life; (aiōnios )
ത്വം യോല്ലോകാൻ തസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതവാൻ സ യഥാ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദദാതി തദർഥം ത്വം പ്രാണിമാത്രാണാമ് അധിപതിത്വഭാരം തസ്മൈ ദത്തവാൻ| (aiōnios )
3 and this is life eternal, to know Thee the only true God, and Jesus Christ whom thou hast sent. (aiōnios )
യസ്ത്വമ് അദ്വിതീയഃ സത്യ ഈശ്വരസ്ത്വയാ പ്രേരിതശ്ച യീശുഃ ഖ്രീഷ്ട ഏതയോരുഭയോഃ പരിചയേ പ്രാപ്തേഽനന്തായു ർഭവതി| (aiōnios )
4 I have glorified Thee on earth, I have finished the work which thou gavest me to do:
ത്വം യസ്യ കർമ്മണോ ഭാരം മഹ്യം ദത്തവാൻ, തത് സമ്പന്നം കൃത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ തവ മഹിമാനം പ്രാകാശയം|
5 and now, O Father, glorify Thou me with thine own self, with the glory which I had with Thee before the world was made.
അതഏവ ഹേ പിത ർജഗത്യവിദ്യമാനേ ത്വയാ സഹ തിഷ്ഠതോ മമ യോ മഹിമാസീത് സമ്പ്രതി തവ സമീപേ മാം തം മഹിമാനം പ്രാപയ|
6 I have manifested thy name to the men, whom Thou gavest me out of the world: thine they were, and Thou gavest them to me, and they have kept thy word.
അന്യച്ച ത്വമ് ഏതജ്ജഗതോ യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാ അഹം തേഭ്യസ്തവ നാമ്നസ്തത്ത്വജ്ഞാനമ് അദദാം, തേ തവൈവാസൻ, ത്വം താൻ മഹ്യമദദാഃ, തസ്മാത്തേ തവോപദേശമ് അഗൃഹ്ലൻ|
7 They now know that all things whatsoever Thou hast given me, are indeed from Thee;
ത്വം മഹ്യം യത് കിഞ്ചിദ് അദദാസ്തത്സർവ്വം ത്വത്തോ ജായതേ ഇത്യധുനാജാനൻ|
8 for the instructions, which Thou gavest me, I have given to them: and they have received them, and have known of a truth that I came from Thee, and have believed that thou hast sent me.
മഹ്യം യമുപദേശമ് അദദാ അഹമപി തേഭ്യസ്തമുപദേശമ് അദദാം തേപി തമഗൃഹ്ലൻ ത്വത്തോഹം നിർഗത്യ ത്വയാ പ്രേരിതോഭവമ് അത്ര ച വ്യശ്വസൻ|
9 I pray for them: I pray not for the world, but for those whom Thou hast given me, for they are thine.
തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം ജഗതോ ലോകനിമിത്തം ന പ്രാർഥയേ കിന്തു യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം യതസ്തേ തവൈവാസതേ|
10 And all my concerns are thine, and thine are mine: and I am therefore glorified in them.
യേ മമ തേ തവ യേ ച തവ തേ മമ തഥാ തൈ ർമമ മഹിമാ പ്രകാശ്യതേ|
11 And as I am to be no longer in the world, but these are in the world, and I am coming to Thee, Holy Father, keep by thy name those whom Thou hast given me, that they may be one, as we are.
സാമ്പ്രതമ് അസ്മിൻ ജഗതി മമാവസ്ഥിതേഃ ശേഷമ് അഭവത് അഹം തവ സമീപം ഗച്ഛാമി കിന്തു തേ ജഗതി സ്ഥാസ്യന്തി; ഹേ പവിത്ര പിതരാവയോ ര്യഥൈകത്വമാസ്തേ തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സ്വനാമ്നാ രക്ഷ|
12 While I was with them in the world, I kept them in thy name; I have preserved those whom Thou gavest me, and none of them is lost; except the son of perdition, that the scripture might be fulfilled.
യാവന്തി ദിനാനി ജഗത്യസ്മിൻ തൈഃ സഹാഹമാസം താവന്തി ദിനാനി താൻ തവ നാമ്നാഹം രക്ഷിതവാൻ; യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സർവ്വാൻ അഹമരക്ഷം, തേഷാം മധ്യേ കേവലം വിനാശപാത്രം ഹാരിതം തേന ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം പ്രത്യക്ഷം ഭവതി|
13 But now I am coming to Thee, and I speak these things in the world, that they may have my joy fulfilled in them.
കിന്ത്വധുനാ തവ സന്നിധിം ഗച്ഛാമി മയാ യഥാ തേഷാം സമ്പൂർണാനന്ദോ ഭവതി തദർഥമഹം ജഗതി തിഷ്ഠൻ ഏതാഃ കഥാ അകഥയമ്|
14 I have given them thy word; and the world hath hated them, because they are not of the world, even as I am not of the world.
തവോപദേശം തേഭ്യോഽദദാം ജഗതാ സഹ യഥാ മമ സമ്ബന്ധോ നാസ്തി തഥാ ജജതാ സഹ തേഷാമപി സമ്ബന്ധാഭാവാജ് ജഗതോ ലോകാസ്താൻ ഋതീയന്തേ|
15 I do not pray that Thou wouldest take them out of the world, but that thou wouldest keep them from the evil.
ത്വം ജഗതസ്താൻ ഗൃഹാണേതി ന പ്രാർഥയേ കിന്ത്വശുഭാദ് രക്ഷേതി പ്രാർഥയേഹമ്|
16 They are not of the world, even as I am not of the world.
അഹം യഥാ ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന ഭവാമി തഥാ തേപി ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ ന ഭവന്തി|
17 Sanctify them by thy truth: thy word is truth.
തവ സത്യകഥയാ താൻ പവിത്രീകുരു തവ വാക്യമേവ സത്യം|
18 As Thou hast sent me into the world, so have I also sent them into the world.
ത്വം യഥാ മാം ജഗതി പ്രൈരയസ്തഥാഹമപി താൻ ജഗതി പ്രൈരയം|
19 And for their sakes I sanctify myself, that they also may be sanctified through the truth.
തേഷാം ഹിതാർഥം യഥാഹം സ്വം പവിത്രീകരോമി തഥാ സത്യകഥയാ തേപി പവിത്രീഭവന്തു|
20 Nor do I pray for these only, but for them also that shall believe on me through their word.
കേവലം ഏതേഷാമർഥേ പ്രാർഥയേഽഹമ് ഇതി ന കിന്ത്വേതേഷാമുപദേശേന യേ ജനാ മയി വിശ്വസിഷ്യന്തി തേഷാമപ്യർഥേ പ്രാർഥേയേഽഹമ്|
21 That they all may be one, as Thou, O Father, art in me, and I in Thee; that they also may be one in us: that the world may believe that thou hast sent me.
ഹേ പിതസ്തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഏകത്വം ഭവതു തവ യഥാ മയി മമ ച യഥാ ത്വയ്യേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യാവയോരേകത്വം ഭവതു തേന ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതി ജഗതോ ലോകാഃ പ്രതിയന്തു|
22 And the glory which thou gavest me, I have given them: that they may be one, even as we are one.
യഥാവയോരേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതു തേഷ്വഹം മയി ച ത്വമ് ഇത്ഥം തേഷാം സമ്പൂർണമേകത്വം ഭവതു, ത്വം പ്രേരിതവാൻ ത്വം മയി യഥാ പ്രീയസേ ച തഥാ തേഷ്വപി പ്രീതവാൻ ഏതദ്യഥാ ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി
23 I in them, and thou in me, that they may be made perfect in one; and that the world may know that Thou hast sent me, and hast loved them, as Thou hast loved me.
തദർഥം ത്വം യം മഹിമാനം മഹ്യമ് അദദാസ്തം മഹിമാനമ് അഹമപി തേഭ്യോ ദത്തവാൻ|
24 Father, I desire that they also, whom thou hast given me, may be with me where I am; that they may behold my glory, which thou hast given me: for Thou lovedst me before the foundation of the world.
ഹേ പിത ർജഗതോ നിർമ്മാണാത് പൂർവ്വം മയി സ്നേഹം കൃത്വാ യം മഹിമാനം ദത്തവാൻ മമ തം മഹിമാനം യഥാ തേ പശ്യന്തി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി തേപി യഥാ തത്ര തിഷ്ഠന്തി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ|
25 O righteous Father, the world indeed hath not known Thee: but I have known Thee, and these have known that Thou hast sent me.
ഹേ യഥാർഥിക പിത ർജഗതോ ലോകൈസ്ത്വയ്യജ്ഞാതേപി ത്വാമഹം ജാനേ ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതീമേ ശിഷ്യാ ജാനന്തി|
26 And I have made known to them thy name, and will farther make it known; that the love wherewith Thou hast loved me, may be in them, and I also in them.
യഥാഹം തേഷു തിഷ്ഠാമി തഥാ മയി യേന പ്രേമ്നാ പ്രേമാകരോസ്തത് തേഷു തിഷ്ഠതി തദർഥം തവ നാമാഹം താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ പുനരപി ജ്ഞാപയിഷ്യാമി|