John 15
1 I am the true vine, and my Father is the husbandman:
അഹം സത്യദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ മമ പിതാ തൂദ്യാനപരിചാരകസ്വരൂപഞ്ച|
2 every branch in me that beareth not fruit He taketh away, and every one that beareth fruit, He purgeth, that it may bear more fruit.
മമ യാസു ശാഖാസു ഫലാനി ന ഭവന്തി താഃ സ ഛിനത്തി തഥാ ഫലവത്യഃ ശാഖാ യഥാധികഫലാനി ഫലന്തി തദർഥം താഃ പരിഷ്കരോതി|
3 Now ye are clean through the word which I have spoken unto you.
ഇദാനീം മയോക്തോപദേശേന യൂയം പരിഷ്കൃതാഃ|
4 Abide therefore in me, and I will abide in you: for as the branch cannot bear fruit of it self, unless it abide in the vine; so neither can ye, except ye abide in me.
അതഃ കാരണാത് മയി തിഷ്ഠത തേനാഹമപി യുഷ്മാസു തിഷ്ഠാമി, യതോ ഹേതോ ർദ്രാക്ഷാലതായാമ് അസംലഗ്നാ ശാഖാ യഥാ ഫലവതീ ഭവിതും ന ശക്നോതി തഥാ യൂയമപി മയ്യതിഷ്ഠന്തഃ ഫലവന്തോ ഭവിതും ന ശക്നുഥ|
5 I am the vine, ye are the branches; he that abideth in me, and I in him, beareth much fruit: but without me ye can do nothing.
അഹം ദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ യൂയഞ്ച ശാഖാസ്വരൂപോഃ; യോ ജനോ മയി തിഷ്ഠതി യത്ര ചാഹം തിഷ്ഠാമി, സ പ്രചൂരഫലൈഃ ഫലവാൻ ഭവതി, കിന്തു മാം വിനാ യൂയം കിമപി കർത്തും ന ശക്നുഥ|
6 If any one abide not in me, he is cast out as a useless branch and withereth: and they gather them up, and throw them into the fire, and they are burnt.
യഃ കശ്ചിൻ മയി ന തിഷ്ഠതി സ ശുഷ്കശാഖേവ ബഹി ർനിക്ഷിപ്യതേ ലോകാശ്ച താ ആഹൃത്യ വഹ്നൗ നിക്ഷിപ്യ ദാഹയന്തി|
7 If ye abide in me, and my words abide in you, ask what ye will, and it shall be granted you.
യദി യൂയം മയി തിഷ്ഠഥ മമ കഥാ ച യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതി തർഹി യദ് വാഞ്ഛിത്വാ യാചിഷ്യധ്വേ യുഷ്മാകം തദേവ സഫലം ഭവിഷ്യതി|
8 Herein is my father glorified, that ye bear much fruit; and so shall ye be my disciples.
യദി യൂയം പ്രചൂരഫലവന്തോ ഭവഥ തർഹി തദ്വാരാ മമ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശിഷ്യതേ തഥാ യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി പരിക്ഷായിഷ്യധ്വേ|
9 As the Father hath loved me, and I have loved you, continue in my love:
പിതാ യഥാ മയി പ്രീതവാൻ അഹമപി യുഷ്മാസു തഥാ പ്രീതവാൻ അതോ ഹേതോ ര്യൂയം നിരന്തരം മമ പ്രേമപാത്രാണി ഭൂത്വാ തിഷ്ഠത|
10 and if ye keep my commandments ye will continue in my love; even as I have kept my Father's commandments, and continue in his love.
അഹം യഥാ പിതുരാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ തസ്യ പ്രേമഭാജനം തിഷ്ഠാമി തഥൈവ യൂയമപി യദി മമാജ്ഞാ ഗുഹ്ലീഥ തർഹി മമ പ്രേമഭാജനാനി സ്ഥാസ്യഥ|
11 These things have I spoken unto you, that my joy in you may continue, and that your joy may be full.
യുഷ്മന്നിമിത്തം മമ യ ആഹ്ലാദഃ സ യഥാ ചിരം തിഷ്ഠതി യുഷ്മാകമ് ആനന്ദശ്ച യഥാ പൂര്യ്യതേ തദർഥം യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാഃ കഥാ അത്രകഥമ്|
12 This is my commandment, that ye love one another, as I have loved you.
അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരം തഥാ പ്രീയധ്വമ് ഏഷാ മമാജ്ഞാ|
13 Greater love hath no one than this, that a man lay down his life for his friends:
മിത്രാണാം കാരണാത് സ്വപ്രാണദാനപര്യ്യന്തം യത് പ്രേമ തസ്മാൻ മഹാപ്രേമ കസ്യാപി നാസ്തി|
14 and ye are my friends, if ye do what I command you.
അഹം യദ്യദ് ആദിശാമി തത്തദേവ യദി യൂയമ് ആചരത തർഹി യൂയമേവ മമ മിത്രാണി|
15 I no longer stile you servants; for the servant knoweth not what his lord doth: but I have called you friends; for whatsoever I have heard from my Father, I have made known to you.
അദ്യാരഭ്യ യുഷ്മാൻ ദാസാൻ ന വദിഷ്യാമി യത് പ്രഭു ര്യത് കരോതി ദാസസ്തദ് ന ജാനാതി; കിന്തു പിതുഃ സമീപേ യദ്യദ് അശൃണവം തത് സർവ്വം യൂഷ്മാൻ അജ്ഞാപയമ് തത്കാരണാദ് യുഷ്മാൻ മിത്രാണി പ്രോക്തവാൻ|
16 Ye did not first choose me, but I chose you, and have appointed you to go forth, and bear fruit, and that your fruit should be lasting: that whatsoever ye ask the Father in my name, He may give it you.
യൂയം മാം രോചിതവന്ത ഇതി ന, കിന്ത്വഹമേവ യുഷ്മാൻ രോചിതവാൻ യൂയം ഗത്വാ യഥാ ഫലാന്യുത്പാദയഥ താനി ഫലാനി ചാക്ഷയാണി ഭവന്തി, തദർഥം യുഷ്മാൻ ന്യജുനജം തസ്മാൻ മമ നാമ പ്രോച്യ പിതരം യത് കിഞ്ചിദ് യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതി|
17 These commands I give you, that ye should love one another.
യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
18 If the world hate you, ye know that it hated me first.
ജഗതോ ലോകൈ ര്യുഷ്മാസു ഋതീയിതേഷു തേ പൂർവ്വം മാമേവാർത്തീയന്ത ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
19 If ye were of the world, the world would love its own: but because ye are not of the world, but I have chosen you out of the world, therefore the world hateth you.
യദി യൂയം ജഗതോ ലോകാ അഭവിഷ്യത തർഹി ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ആത്മീയാൻ ബുദ്ധ്വാപ്രേഷ്യന്ത; കിന്തു യൂയം ജഗതോ ലോകാ ന ഭവഥ, അഹം യുഷ്മാൻ അസ്മാജ്ജഗതോഽരോചയമ് ഏതസ്മാത് കാരണാജ്ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഋതീയന്തേ|
20 Remember what I said unto you, The servant is not greater than his lord. If they have persecuted me, they will also persecute you: if they have observed my word, they will also observe yours.
ദാസഃ പ്രഭോ ർമഹാൻ ന ഭവതി മമൈതത് പൂർവ്വീയം വാക്യം സ്മരത; തേ യദി മാമേവാതാഡയൻ തർഹി യുഷ്മാനപി താഡയിഷ്യന്തി, യദി മമ വാക്യം ഗൃഹ്ലന്തി തർഹി യുഷ്മാകമപി വാക്യം ഗ്രഹീഷ്യന്തി|
21 But all these things will they do unto you, on my account, because they know not Him that sent me.
കിന്തു തേ മമ നാമകാരണാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി താദൃശം വ്യവഹരിഷ്യന്തി യതോ യോ മാം പ്രേരിതവാൻ തം തേ ന ജാനന്തി|
22 If I had not come and spoken unto them, they had not had sin: but now they have no excuse for their sin.
തേഷാം സന്നിധിമ് ആഗത്യ യദ്യഹം നാകഥയിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേഷാം പാപമാച്ഛാദയിതുമ് ഉപായോ നാസ്തി|
23 He that hateth me, hateth my Father also.
യോ ജനോ മാമ് ഋതീയതേ സ മമ പിതരമപി ഋതീയതേ|
24 If I had not done among them such works as no other ever did, they had not comparatively had sin: but now they have both seen, and hated, both me and my Father.
യാദൃശാനി കർമ്മാണി കേനാപി കദാപി നാക്രിയന്ത താദൃശാനി കർമ്മാണി യദി തേഷാം സാക്ഷാദ് അഹം നാകരിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേ ദൃഷ്ട്വാപി മാം മമ പിതരഞ്ചാർത്തീയന്ത|
25 But thus it is that the word might be fulfilled, which is written in their law, they hated me without a cause.
തസ്മാത് തേഽകാരണം മാമ് ഋതീയന്തേ യദേതദ് വചനം തേഷാം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സഫലമ് അഭവത്|
26 But when the comforter is come, whom I will send to you from the Father, (even the Spirit of truth, which proceedeth from the Father, ) He shall testify of me.
കിന്തു പിതു ർനിർഗതം യം സഹായമർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം പിതുഃ സമീപാദ് യുഷ്മാകം സമീപേ പ്രേഷയിഷ്യാമി സ ആഗത്യ മയി പ്രമാണം ദാസ്യതി|
27 And ye also shall bear witness, because ye have been with me from the beginning.
യൂയം പ്രഥമമാരഭ്യ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠഥ തസ്മാദ്ധേതോ ര്യൂയമപി പ്രമാണം ദാസ്യഥ|
