2 Timothy 2
1 Thou therefore, my son, be strong in the grace which is in Christ Jesus:
ഹേ മമ പുത്ര, ഖ്രീഷ്ടയീശുതോ യോഽനുഗ്രഹസ്തസ്യ ബലേന ത്വം ബലവാൻ ഭവ|
2 and the things which thou hast heard from me, before many witnesses, these commit to faithful men, who shall be able to teach others also.
അപരം ബഹുഭിഃ സാക്ഷിഭിഃ പ്രമാണീകൃതാം യാം ശിക്ഷാം ശ്രുതവാനസി താം വിശ്വാസ്യേഷു പരസ്മൈ ശിക്ഷാദാനേ നിപുണേഷു ച ലോകേഷു സമർപയ|
3 Do thou therefore endure hardship, as becomes a good soldier of Jesus Christ.
ത്വം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്തമോ യോദ്ധേവ ക്ലേശം സഹസ്വ|
4 No one, that enters into military service, embarrasseth himself with the affairs of this life, that he may please him who enlisted him.
യോ യുദ്ധം കരോതി സ സാംസാരികേ വ്യാപാരേ മഗ്നോ ന ഭവതി കിന്തു സ്വനിയോജയിത്രേ രോചിതും ചേഷ്ടതേ|
5 And if any one contend in the public games, he gains not the crown unless he contend fairly.
അപരം യോ മല്ലൈ ര്യുധ്യതി സ യദി നിയമാനുസാരേണ ന യുദ്ധ്യതി തർഹി കിരീടം ന ലപ്സ്യതേ|
6 The husbandman must labour first, in order to partake of the fruits.
അപരം യഃ കൃഷീവലഃ കർമ്മ കരോതി തേന പ്രഥമേന ഫലഭാഗിനാ ഭവിതവ്യം|
7 Consider what I say, and the Lord give thee understanding in all things.
മയാ യദുച്യതേ തത് ത്വയാ ബുധ്യതാം യതഃ പ്രഭുസ്തുഭ്യം സർവ്വത്ര ബുദ്ധിം ദാസ്യതി|
8 Remember Jesus Christ of the seed of David, who was raised from the dead, according to my gospel:
മമ സുസംവാദസ്യ വചനാനുസാരാദ് ദായൂദ്വംശീയം മൃതഗണമധ്യാദ് ഉത്ഥാപിതഞ്ച യീശും ഖ്രീഷ്ടം സ്മര|
9 for whose sake I suffer trouble even unto bonds, as if I were a malefactor; but the word of God is not bound.
തത്സുസംവാദകാരണാദ് അഹം ദുഷ്കർമ്മേവ ബന്ധനദശാപര്യ്യന്തം ക്ലേശം ഭുഞ്ജേ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വാക്യമ് അബദ്ധം തിഷ്ഠതി|
10 Therefore I submit to every thing for the sake of the elect, that they also may obtain the salvation which is by Christ Jesus, with eternal glory. (aiōnios g166)
ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ യദ് അനന്തഗൗരവസഹിതം പരിത്രാണം ജായതേ തദഭിരുചിതൈ ർലോകൈരപി യത് ലഭ്യേത തദർഥമഹം തേഷാം നിമിത്തം സർവ്വാണ്യേതാനി സഹേ| (aiōnios g166)
11 It is an undoubted truth, if we are dead with Him, we shall also live with Him:
അപരമ് ഏഷാ ഭാരതീ സത്യാ യദി വയം തേന സാർദ്ധം മ്രിയാമഹേ തർഹി തേന സാർദ്ധം ജീവിവ്യാമഃ, യദി ച ക്ലേശം സഹാമഹേ തർഹി തേന സാർദ്ധം രാജത്വമപി കരിഷ്യാമഹേ|
12 if we suffer, we shall also reign with Him: if we disown Him, He will also disown us.
യദി വയം തമ് അനങ്ഗീകുർമ്മസ്തർഹി സോ ഽസ്മാനപ്യനങ്ഗീകരിഷ്യതി|
13 If we are unfaithful, He continueth faithful notwithstanding; He cannot renounce Himself.
യദി വയം ന വിശ്വാസാമസ്തർഹി സ വിശ്വാസ്യസ്തിഷ്ഠതി യതഃ സ്വമ് അപഹ്നോതും ന ശക്നോതി|
14 These things remind them of, charging them before the Lord not to contend about words, which is profitable for nothing, and tends to the subversion of the hearers.
ത്വമേതാനി സ്മാരയൻ തേ യഥാ നിഷ്ഫലം ശ്രോതൃണാം ഭ്രംശജനകം വാഗ്യുദ്ധം ന കുര്യ്യസ്തഥാ പ്രഭോഃ സമക്ഷം ദൃഢം വിനീയാദിശ|
15 Endeavour to present thyself approved unto God, a workman that needeth not to be ashamed, rightly dividing the word of truth.
അപരം ത്വമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സ്വം പരീക്ഷിതമ് അനിന്ദനീയകർമ്മകാരിണഞ്ച സത്യമതസ്യ വാക്യാനാം സദ്വിഭജനേ നിപുണഞ്ച ദർശയിതും യതസ്വ|
16 But avoid prophane empty harangues; for they will proceed to more impiety,
കിന്ത്വപവിത്രാ അനർഥകകഥാ ദൂരീകുരു യതസ്തദാലമ്ബിന ഉത്തരോത്തരമ് അധർമ്മേ വർദ്ധിഷ്യന്തേ,
17 and their discourse will eat like a gangrene. Of whom is Hymeneus and Philetus; who have erred from the truth,
തേഷാഞ്ച വാക്യം ഗലിതക്ഷതവത് ക്ഷയവർദ്ധകോ ഭവിഷ്യതി തേഷാം മധ്യേ ഹുമിനായഃ ഫിലീതശ്ചേതിനാമാനൗ ദ്വൗ ജനൗ സത്യമതാദ് ഭ്രഷ്ടൗ ജാതൗ,
18 saying that the resurrection is already past; and subvert the faith of some.
മൃതാനാം പുനരുത്ഥിതി ർവ്യതീതേതി വദന്തൗ കേഷാഞ്ചിദ് വിശ്വാസമ് ഉത്പാടയതശ്ച|
19 However, the foundation of God standeth firm, having this inscription, The Lord knoweth them that are his; and, Let every one that nameth the name of Christ depart from iniquity.
തഥാപീശ്വരസ്യ ഭിത്തിമൂലമ് അചലം തിഷ്ഠതി തസ്മിംശ്ചേയം ലിപി ർമുദ്രാങ്കിതാ വിദ്യതേ| യഥാ, ജാനാതി പരമേശസ്തു സ്വകീയാൻ സർവ്വമാനവാൻ| അപഗച്ഛേദ് അധർമ്മാച്ച യഃ കശ്ചിത് ഖ്രീഷ്ടനാമകൃത്||
20 In a great house there are not only vessels of gold and silver, but also of wood and of earth; and some to honor, some for meaner uses.
കിന്തു ബൃഹന്നികേതനേ കേവല സുവർണമയാനി രൗപ്യമയാണി ച ഭാജനാനി വിദ്യന്ത ഇതി തർഹി കാഷ്ഠമയാനി മൃണ്മയാന്യപി വിദ്യന്തേ തേഷാഞ്ച കിയന്തി സമ്മാനായ കിയന്തപമാനായ ച ഭവന്തി|
21 If therefore any one purify himself from these corruptions, he shall be a vessel unto honor, sanctified and fitted for the Master's use, being prepared for every good work.
അതോ യദി കശ്ചിദ് ഏതാദൃശേഭ്യഃ സ്വം പരിഷ്കരോതി തർഹി സ പാവിതം പ്രഭോഃ കാര്യ്യയോഗ്യം സർവ്വസത്കാര്യ്യായോപയുക്തം സമ്മാനാർഥകഞ്ച ഭാജനം ഭവിഷ്യതി|
22 Flee youthful passions: and follow righteousness, fidelity, love, and peace, with all those that call upon the Lord out of a pure heart:
യൗവനാവസ്ഥായാ അഭിലാഷാസ്ത്വയാ പരിത്യജ്യന്താം ധർമ്മോ വിശ്വാസഃ പ്രേമ യേ ച ശുചിമനോഭിഃ പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പ്രാർഥനാം കുർവ്വതേ തൈഃ സാർദ്ധമ് ഐക്യഭാവശ്ചൈതേഷു ത്വയാ യത്നോ വിധീയതാം|
23 but foolish and unlearned questions avoid, knowing that they produce quarrels; for the servant of the Lord ought not to wrangle,
അപരം ത്വമ് അനർഥകാൻ അജ്ഞാനാംശ്ച പ്രശ്നാൻ വാഗ്യുദ്ധോത്പാദകാൻ ജ്ഞാത്വാ ദൂരീകുരു|
24 but to be gentle towards all men, ready to teach, patient under injuries,
യതഃ പ്രഭോ ർദാസേന യുദ്ധമ് അകർത്തവ്യം കിന്തു സർവ്വാൻ പ്രതി ശാന്തേന ശിക്ഷാദാനേച്ഛുകേന സഹിഷ്ണുനാ ച ഭവിതവ്യം, വിപക്ഷാശ്ച തേന നമ്രത്വേന ചേതിതവ്യാഃ|
25 with meekness instructing those of different sentiments, not knowing but God may give them repentance to the acknowledgement of the truth;
തഥാ കൃതേ യദീശ്വരഃ സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനാർഥം തേഭ്യോ മനഃപരിവർത്തനരൂപം വരം ദദ്യാത്,
26 and they may awake out of the snare of the devil, who have been captivated by him to his will.
തർഹി തേ യേന ശയതാനേന നിജാഭിലാഷസാധനായ ധൃതാസ്തസ്യ ജാലാത് ചേതനാം പ്രാപ്യോദ്ധാരം ലബ്ധും ശക്ഷ്യന്തി|
