1 Corinthians 10

1 Now I would not have you ignorant, brethren, that all our fathers were under the cloud, and all passed through the sea;

۱ زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما بی خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیرابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

2 and were all baptized into Moses by the cloud and by the sea;

۲ و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

3 and did all eat the same spiritual food;

۳ و همه همان خوراک روحانی را خوردند

4 and did all drink the same spiritual drink: for they drank of the spiritual rock that followed them: and that rock was an emblem of Christ.

۴ و همه همان شرب روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدنداز صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

5 But with the greater part of them God was displeased: for they were destroyed in the wilderness.

۵ لیکن از اکثر ایشان خداراضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

6 Now these things were examples for us, that we might not lust after evil things, as they also lusted.

۶ و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ماخواهشمند بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

7 And be ye not idolaters, as some of them were; as it is written, "The people sat down to eat and to drink, and rose up to play."

۷ ونه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه مکتوب است: «قوم به اکل و شرب نشستند وبرای لهو و لعب برپا شدند.»

8 Neither let us commit whoredom, as some of them committed, and fell in one day three and twenty thousand.

۸ و نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روزبیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

9 Neither let us tempt Christ, as some of them also tempted Him, and were destroyed by serpents: nor murmur,

۹ و نه مسیح راتجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و ازمارها هلاک گردیدند.

10 as some of them also murmured, and were destroyed by the destroyer.

۱۰ و نه همهمه کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک کننده ایشان را هلاک کرد.

11 Now all these things happened to them as examples: and are written for our admonition, on whom the last ages are come. (aiōn g165)

۱۱ و این همه بطور مثل بدیشان واقع شد وبرای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است. (aiōn g165)

12 Wherefore let him, that thinks he standeth, take heed least he fall.

۱۲ پس آنکه گمان برد که قایم است، باخبر باشد که نیفتد.

13 No temptation has yet taken you but what is common to man: and God is faithful, who will not suffer you to be tempted above what ye are able to sustain; but will with the temptation also make a way of escape, that ye may be able to bear it.

۱۳ هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خداامین است که نمی گذارد شما فوق طاقت خودآزموده شوید، بلکه باتجربه مفری نیز می‌سازد تایارای تحمل آن را داشته باشید.

14 Wherefore, my beloved brethren, flee from idolatry.

۱۴ لهذا‌ای عزیزان من از بت‌پرستی بگریزید.

15 I speak to you as to men of understanding: and judge ye what I say,

۱۵ به خردمندان سخن می‌گویم: خود حکم کنیدبرآنچه می‌گویم.

16 ---The cup of blessing which we bless, is it not the communion of the blood of Christ? the bread which we break, is it not the communion of the body of Christ?

۱۶ پیاله برکت که آن را تبرک می‌خوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ ونانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نی؟

17 For the bread is one, and we though many are one body; for we all partake of that one bread.

۱۷ زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم چونکه همه از یک نان قسمت می‌یابیم.

18 Consider Israel according to the flesh, Are not they, that eat of the sacrifices, partakers of the altar?

۱۸ اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیاخورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

19 What say I then? that the idol is any thing, or that what is sacrificed to an idol is in itself any thing to stumble at?

۱۹ پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

20 No: but this I say, that what the Gentiles sacrifice, they sacrifice to demons, and not to God.

۲۰ نی! بلکه آنچه امت هاقربانی می‌کنند، برای دیوها می‌گذرانند نه برای خدا؛ و نمی خواهم شما شریک دیوها باشید.

21 And I would not have you partakers with demons. Ye cannot drink of the cup of the Lord, and the cup of demons: ye cannot be partakers of the table of the Lord, and of the table of demons.

۲۱ محال است که هم از پیاله خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از مایده خداوند و هم ازمایده دیوها نمی توانید قسمت برد.

22 Do we provoke the Lord to jealousy? are we stronger than He?

۲۲ آیاخداوند را به غیرت می‌آوریم یا از او تواناترمی باشیم؟

23 If all things be lawful for me, yet all things are not expedient: all things may be lawful for me, but all things do not edify.

۲۳ همه‌چیز جایز است، لیکن همه مفیدنیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی کند.

24 Let no one seek his own only, but every one another's benefit.

۲۴ هرکس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

25 Eat then whatever is sold in the shambles, asking no questions for conscience sake:

۲۵ هرآنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخوریدو هیچ مپرسید به‌خاطر ضمیر.

26 for the earth is the Lord's, and the fulness thereof:

۲۶ زیرا که جهان و پری آن از آن خداوند است.

27 and if any of the unbelievers invite you to an entertainment, and ye have a mind to go, whatever is set before you, eat, asking no questions for conscience-sake.

۲۷ هرگاه کسی ازبی ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهیدبروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید بجهت ضمیر.

28 But if any one say to you, This hath been sacrificed to an idol, ---eat it not; for his sake who informed thee, and for conscience-sake: for, as I said, the earth is the Lord's, and the fulness thereof, so that thou mayst have food enough without it.

۲۸ اما اگر کسی به شماگوید «این قربانی بت است»، مخورید به‌خاطر آن کس که خبر داد و بجهت ضمیر، زیرا که جهان وپری آن از آن خداوند است.

29 Conscience I say, not thy own, but the other's; for why is my liberty to be judged by another man's conscience?

۲۹ اما ضمیرمی گویم نه از خودت بلکه ضمیر آن دیگر؛ زیراچرا ضمیر دیگری بر آزادی من حکم کند؟

30 And if I partake with thankfulness, why am I blamed for that, for which I give thanks?

۳۰ واگر من به شکر بخورم، چرا بر من افترا زنند به‌سبب آن چیزی که من برای آن شکر می‌کنم؟

31 Whether therefore ye eat, or drink, or whatsoever ye do, do all to the glory of God.

۳۱ پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هرچه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

32 Behave inoffensively both to the Jews, and to the Greeks, and to the church of God.

۳۲ یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

33 Even as I also endeavour to please all men in all things, not seeking my own advantage, but that of many, that they may be saved.

۳۳ چنانکه من نیز در هرکاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.