Psalms 88
1 A Song. A Psalm by the sons of Korah. For the Chief Musician. To the tune of “The Suffering of Affliction.” A contemplation by Heman, the Ezrahite. LORD, the God of my salvation, I have cried day and night before you.
| سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام. | ۱ |
2 Let my prayer enter into your presence. Turn your ear to my cry.
| دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. | ۲ |
| زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585) | ۳ |
4 I am counted among those who go down into the pit. I am like a man who has no help,
| از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام. | ۴ |
5 set apart among the dead, like the slain who lie in the grave, whom you remember no more. They are cut off from your hand.
| در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند. | ۵ |
6 You have laid me in the lowest pit, in the darkest depths.
| مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها. | ۶ |
7 Your wrath lies heavily on me. You have afflicted me with all your waves. (Selah)
| خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه. | ۷ |
8 You have taken my friends from me. You have made me an abomination to them. I am confined, and I can’t escape.
| آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. | ۸ |
9 My eyes are dim from grief. I have called on you daily, LORD. I have spread out my hands to you.
| چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام. | ۹ |
10 Do you show wonders to the dead? Do the departed spirits rise up and praise you? (Selah)
| آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه. | ۱۰ |
11 Is your loving kindness declared in the grave? Or your faithfulness in Destruction?
| آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ | ۱۱ |
12 Are your wonders made known in the dark? Or your righteousness in the land of forgetfulness?
| آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟ | ۱۲ |
13 But to you, LORD, I have cried. In the morning, my prayer comes before you.
| و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید. | ۱۳ |
14 LORD, why do you reject my soul? Why do you hide your face from me?
| ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای. | ۱۴ |
15 I am afflicted and ready to die from my youth up. While I suffer your terrors, I am distracted.
| من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام. | ۱۵ |
16 Your fierce wrath has gone over me. Your terrors have cut me off.
| حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته. | ۱۶ |
17 They came around me like water all day long. They completely engulfed me.
| مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. | ۱۷ |
18 You have put lover and friend far from me, and my friends into darkness.
| یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی. | ۱۸ |
