Lamentations 5
1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our reproach.
Hinumdumi Yahweh kung unsa ang nahitabo kanamo. Sud-onga ug tan-awa ang among makauulaw nga kahimtang.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.
Ang among mga panulondon gipangkuha sa mga dumuduong; ug ang among mga balay gipang-ilog sa mga langyaw.
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.
Nahimo kaming mga ilo ug ang among mga inahan nahimong mga balo kay nangamatay na ang mga amahan.
4 We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.
Ang tubig paliton pa namo sa plata nga kantidad, ug ang among mga kahoy gipalit usab namo.
5 Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.
Ang among mga kaaway naggukod kanamo; duol na kaayo sila nga mabatian na namo ang ilang gininhawa sa among liog. Gikapoy kami apan wala kami papahulaya.
6 We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
Nanglimos kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Assyria aron kami makakaon.
7 Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.
Ang among mga Amahan nakasala; wala na sila karon ug kami ang nag-antos sa silot sa ilang mga sala.
8 Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.
Ang mga ulipon mao ang nagdumala kanamo, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot.
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
Namiligro ang among kinabuhi sa pagkuha ug tinapay atubangan sa espada sa kamingawan.
10 Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.
Ang among panit init kaayo sama sa pugon, nasunog tungod sa kalintura dala sa kagutom.
11 They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
Ilang gipanglugos ang kababayin-an sa Zion, ang mga ulay sa mga siyudad sa Juda.
12 Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored.
Ilang gibitay ang mga prinsipe pinaagi sa ilang kaugalingong kamot, ug wala sila nagtahod sa mga katigulangan.
13 The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.
Gidala nila sa galingan ang mga lagsik pa nga kalalakin-an ug ang mga kabataan nagbaragbarag na sa pagpas-an ug mga kahoy.
14 The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.
Gipapahawa nila ang mga katigulangan sa ganghaan sa siyudad ug ang lagsik nga kalalakin-an sa ilang mga panagtugtug.
15 The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.
Naundang ang kalipay sa among kasingkasing; ang among mga sayaw nahimong pagbangotan.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Natagak ang among mga korona! Pagkalaot namo! Tungod kay nakasala kami!
17 For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:
Ang among mga kasingkasing gipangkapoy na, ug nihanap na ang among mga mata,
18 for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.
tungod sa mga ihalas nga iro nga naglatagaw sa Bungtod sa Zion nga nahimong kamingawan.
19 You, LORD, remain forever. Your throne is from generation to generation.
Apan ikaw si Yahweh; maghari ka sa walay kataposan, ug ang imong trono molungtad sa tanang kaliwatan.
20 Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?
Nganong gikalimtan mo man kami sa walay kataposan? Isalikway mo ba kami sa dugay pang panahon?
21 Turn us to yourself, LORD, and we will be turned. Renew our days as of old.
Pabalika kami diha kanimo Yahweh ug maghinulsol kami. Ipasig-uli ang among adlaw sama kaniadtong panahon,
22 But you have utterly rejected us. You are very angry against us.
gawas kung gisalikway mo na gayod kami ug ang imong kasuko kanamo hilabihan gayod kaayo!
