< Joel 1 >
1 The LORD’s word that came to Joel, the son of Pethuel.
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Joel nga anak nga lalaki ni Petuel.
2 Hear this, you elders, and listen, all you inhabitants of the land! Has this ever happened in your days, or in the days of your fathers?
Paminawa kini, kamong mga kadagkoan, ug paminaw kamong tanan nga mga lumolupyo sa yuta. Nahitabo na ba kini sa inyong mga adlaw o sa mga adlaw sa inyong mga katigulangan kaniadto?
3 Tell your children about it, and have your children tell their children, and their children, another generation.
Sultihi ang inyong mga anak mahitungod niini, ug ipasulti sa inyong mga anak ngadto sa ilang mga anak, ug sa ilang mga anak sa sunod nga kaliwatan.
4 What the swarming locust has left, the great locust has eaten. What the great locust has left, the grasshopper has eaten. What the grasshopper has left, the caterpillar has eaten.
Gikaon sa dakong dulon ang salin sa panon sa dulon; gikaon sa apan-apan ang salin sa dakong dulon; ug gikaon sa ulod ang salin sa apan-apan.
5 Wake up, you drunkards, and weep! Wail, all you drinkers of wine, because of the sweet wine, for it is cut off from your mouth.
Bangon ug panghilak, kamong mga palahubog! Danguyngoy, kamong tanan nga palainom ug bino, tungod kay gikuha na gikan kaninyo ang tam-is nga bino.
6 For a nation has come up on my land, strong, and without number. His teeth are the teeth of a lion, and he has the fangs of a lioness.
Kay mitungas nganhi sa akong yuta ang usa ka nasod, nga kusgan ug dili maihap. Ang iyang mga ngipon mao ang ngipon sa usa ka liyon, ug aduna siyay mga ngipon sa usa ka bayeng liyon.
7 He has laid my vine waste, and stripped my fig tree. He has stripped its bark, and thrown it away. Its branches are made white.
Gihimo niyang makalilisang nga dapit ang akong kaparasan ug gipanitan ang akong kahoy nga igera. Gipanitan ug gilabay niya ang panit niini; nangaputi ang mga sanga niini.
8 Mourn like a virgin dressed in sackcloth for the husband of her youth!
Pagbangotan sama sa usa ka ulay nga nagbisti ug sako tungod sa kamatayon sa iyang batan-ong bana.
9 The meal offering and the drink offering are cut off from the LORD’s house. The priests, the LORD’s ministers, mourn.
Gikuha ang halad nga trigo ug ang halad nga ilimnon gikan sa balay ni Yahweh. Nagbangotan ang mga pari, nga mga sulugoon ni Yahweh.
10 The field is laid waste. The land mourns, for the grain is destroyed, The new wine has dried up, and the oil languishes.
Naguba ang kaumahan, nagbangotan ang yuta tungod kay nadaot ang trigo. Nahubas ang bag-o nga bino, ug wala nay lana.
11 Be confounded, you farmers! Wail, you vineyard keepers, for the wheat and for the barley; for the harvest of the field has perished.
Kaulaw, kamong mga mag-uuma, ug pagdanguyngoy, kamong mga tig-atiman sa paras, alang sa trigo ug sebada. Kay nahanaw na ang pag-ani sa kaumahan.
12 The vine has dried up, and the fig tree withered— the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree, even all of the trees of the field are withered; for joy has withered away from the sons of men.
Nangalaya ang mga paras ug nangauga na ang mga kahoy nga igera, ang mga kahoy nga granada, ingon man ang mga kahoy nga palmera, ug ang mga kahoy nga mansanas—nalaya ang tanang kahoy sa kaumahan. Kay nawala na ang kalipay gikan sa mga kaliwat sa katawhan.
13 Put on sackcloth and mourn, you priests! Wail, you ministers of the altar. Come, lie all night in sackcloth, you ministers of my God, for the meal offering and the drink offering are withheld from your God’s house.
Pagsul-ob ug sako ug pagbangotan, kamong mga pari! Pagdanguyngoy, kamong mga alagad sa halaran. Umari kamo, paghigda tibuok gabii nga nagsul-ob ug sako, kamong mga sulugoon sa akong Dios. Kay wala nay halad nga trigo ug halad nga ilimnon nga ihalad sa balay sa Dios.
14 Sanctify a fast. Call a solemn assembly. Gather the elders and all the inhabitants of the land to the house of the LORD, your God, and cry to the LORD.
Pagpatawag ug balaan nga pagpuasa, ug pagpatawag ug balaan nga panagtigom. Tigoma ang mga kadagkoan ug ang tanang mga lumolupyo sa yuta ngadto sa balay ni Yahweh nga inyong Dios, ug paghilak ngadto kang Yahweh.
15 Alas for the day! For the day of the LORD is at hand, and it will come as destruction from the Almighty.
Alaot gayod nianang adlawa! Kay haduol na ang adlaw ni Yahweh. Moabot ang kalaglagan gikan sa Labing Gamhanan pinaagi niini.
16 Isn’t the food cut off before our eyes, joy and gladness from the house of our God?
Wala ba gikuha ang pagkaon sa atong atubangan, ang kalipay ug kasadya gikan sa balay sa atong Dios?
17 The seeds rot under their clods. The granaries are laid desolate. The barns are broken down, for the grain has withered.
Nangalata ang mga binhi sa ilalom sa bantok nga yuta niini, gibiyaan ug nangaguba na ang mga kamalig, tungod kay nangalaya na ang trigo.
18 How the animals groan! The herds of livestock are perplexed, because they have no pasture. Yes, the flocks of sheep are made desolate.
Nag-agulo gayod ang mga mananap! Nag-antos ang panon sa mga baka tungod kay wala na silay sibsibanan. Nag-antos usab ang mga panon sa karnero.
19 LORD, I cry to you, for the fire has devoured the pastures of the wilderness, and the flame has burned all the trees of the field.
Yahweh, nagtuaw ako diha kanimo. Kay gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan, ug gisunog sa nagdilaab nga kalayo ang tanang mga kahoy sa kaumahan.
20 Yes, the animals of the field pant to you, for the water brooks have dried up, and the fire has devoured the pastures of the wilderness.
Bisan ang mga mananap sa kaumahan nagtuaw diha kanimo, kay namala ang tubig sa kasapaan, ug gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan.