Job 19
1 Then Job answered,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 “How long will you torment me, and crush me with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 You have reproached me ten times. You aren’t ashamed that you attack me.
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 If it is true that I have erred, my error remains with myself.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach,
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 “Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 He has walled up my way so that I can’t pass, and has set darkness in my paths.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He has broken me down on every side, and I am gone. He has plucked my hope up like a tree.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 His troops come on together, build a siege ramp against me, and encamp around my tent.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 “He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Those who dwell in my house and my maids consider me a stranger. I am an alien in their sight.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 “Have pity on me. Have pity on me, you my friends, for the hand of God has touched me.
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 “Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 After my skin is destroyed, then I will see God in my flesh,
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 whom I, even I, will see on my side. My eyes will see, and not as a stranger. “My heart is consumed within me.
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 If you say, ‘How we will persecute him!’ because the root of the matter is found in me,
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.”
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
