Jeremiah 45

1 The message that Jeremiah the prophet spoke to Baruch the son of Neriah, when he wrote these words in a book at the mouth of Jeremiah, in the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, saying,

Mao kini ang pulong nga gisulti ni Jeremias nga propeta kang Baruk nga anak nga lalaki ni Neria. Nahitabo kini sa dihang gisulat ni Baruk sa linukot nga basahon kining mga pulonga nga gisulti ni Jeremias—mao kini ang ikaupat nga tuig ni Jehoyakim nga anak nga lalaki ni Josia, nga hari sa Juda, ug miingon siya,

2 “The LORD, the God of Israel, says to you, Baruch:

“Miingon niini kanimo si Yahweh, ang Dios sa Israel, Baruk:

3 ‘You said, “Woe is me now! For the LORD has added sorrow to my pain! I am weary with my groaning, and I find no rest.”’

Miingon ka, 'Pagkaalaot ko, tungod kay gidungagan ni Yahweh ug kasubo ang akong kasakit. Gikapoy na ako sa pag-agulo, ug wala akoy kapahulayan.'

4 “You shall tell him, the LORD says: ‘Behold, that which I have built, I will break down, and that which I have planted I will pluck up; and this in the whole land.

Mao kini ang kinahanglan mong isulti kaniya: “Miingon si Yahweh niini: Tan-awa, pagalumpagon ko, ang akong gitukod. Ibton ko ang akong gitanom—buhaton ko kini sa tibuok kalibotan.

5 Do you seek great things for yourself? Don’t seek them; for, behold, I will bring evil on all flesh,’ says the LORD, ‘but I will let you escape with your life wherever you go.’”

Apan naghandom ka ba ug mga dagkong butang alang sa imong kaugalingon? Ayaw paghandom niini. Tan-awa, moabot ang katalagman sa tanang katawhan—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—apan ihatag ko kanimo ang imong kinabuhi ingon nga imong gipanag-iyahan bisan asa ka moadto.'”