Genesis 8
1 God remembered Noah, all the animals, and all the livestock that were with him in the ship; and God made a wind to pass over the earth. The waters subsided.
Allah Nuhu və onunla birgə gəmidə olan bütün çöl heyvanlarını və ev heyvanlarını yada saldı. Allah yer üzünə külək göndərdi və su azalmağa başladı.
2 The deep’s fountains and the sky’s windows were also stopped, and the rain from the sky was restrained.
Dərinlikdə olan su qaynaqları və göylərin pəncərələri bağlandı, yağış dayandı.
3 The waters continually receded from the earth. After the end of one hundred fifty days the waters receded.
Su yer üzündən tədricən çəkildi, yüz əlli gün keçdikdən sonra su azaldı.
4 The ship rested in the seventh month, on the seventeenth day of the month, on Ararat’s mountains.
Yeddinci ayın on yeddinci günü gəmi Ararat dağlarında dayandı.
5 The waters receded continually until the tenth month. In the tenth month, on the first day of the month, the tops of the mountains were visible.
Onuncu aya qədər su yavaş-yavaş çəkildi, onuncu ayın birinci günü dağların zirvələri göründü.
6 At the end of forty days, Noah opened the window of the ship which he had made,
Qırx gün sonra Nuh düzəltdiyi gəminin pəncərəsini açıb
7 and he sent out a raven. It went back and forth, until the waters were dried up from the earth.
bir qarğa buraxdı; qarğa uçub getdi və yer üzündə su quruyana qədər hər tərəfi dolaşdı.
8 He himself sent out a dove to see if the waters were abated from the surface of the ground,
Nuh bu dəfə bir göyərçin buraxdı ki, suyun yer üzündən çəkilib-çəkilmədiyini bilsin.
9 but the dove found no place to rest her foot, and she returned into the ship to him, for the waters were on the surface of the whole earth. He put out his hand, and took her, and brought her to him into the ship.
Amma göyərçin qonmaq üçün rahat bir yer tapmadığına görə onun yanına – gəmiyə qayıtdı, çünki hələ bütün yer üzündə su var idi. Nuh əlini uzadıb göyərçini tutdu və gəmiyə – öz yanına apardı.
10 He waited yet another seven days; and again he sent the dove out of the ship.
O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə gəmidən buraxdı.
11 The dove came back to him at evening and, behold, in her mouth was a freshly plucked olive leaf. So Noah knew that the waters were abated from the earth.
Axşamüstü göyərçin onun yanına qayıtdı. Göyərçinin ağzında təzə zeytun yarpağı var idi. Nuh suyun yer üzündən çəkildiyini bildi.
12 He waited yet another seven days, and sent out the dove; and she didn’t return to him any more.
O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə buraxdı, artıq göyərçin onun yanına qayıtmadı.
13 In the six hundred first year, in the first month, the first day of the month, the waters were dried up from the earth. Noah removed the covering of the ship, and looked. He saw that the surface of the ground was dry.
Nuhun ömrünün altı yüz birinci ilində, birinci ayın birinci günü yer üzündə su qurudu. Nuh gəminin qapağını qaldırdı və torpağın üzərindəki suyun quruduğunu gördü.
14 In the second month, on the twenty-seventh day of the month, the earth was dry.
İkinci ayın iyirmi yeddinci günü yer üzündəki su tamamilə qurudu.
15 God spoke to Noah, saying,
Allah Nuha dedi:
16 “Go out of the ship, you, your wife, your sons, and your sons’ wives with you.
«Sən öz arvadın, oğulların və gəlinlərinlə birgə gəmidən çıx.
17 Bring out with you every living thing that is with you of all flesh, including birds, livestock, and every creeping thing that creeps on the earth, that they may breed abundantly in the earth, and be fruitful, and multiply on the earth.”
Səninlə birgə olan bütün canlıları – quşları, heyvanları və yerdə sürünənləri bayıra çıxart. Qoy yer üzünə yayılsınlar və yer üzündə törəyib çoxalsınlar».
18 Noah went out, with his sons, his wife, and his sons’ wives with him.
Nuh öz arvadı, oğulları və gəlinləri ilə birgə gəmidən çıxdı.
19 Every animal, every creeping thing, and every bird, whatever moves on the earth, after their families, went out of the ship.
Bütün heyvanlar, sürünənlər, quşlar və yerdə sürünən bütün canlılar dəstə-dəstə gəmini tərk etdilər.
20 Noah built an altar to the LORD, and took of every clean animal, and of every clean bird, and offered burnt offerings on the altar.
Nuh Rəbbə bir qurbangah düzəltdi. O hər cür pak heyvandan və pak quşdan götürüb orada yandırma qurbanı təqdim etdi.
21 The LORD smelled the pleasant aroma. The LORD said in his heart, “I will not again curse the ground any more for man’s sake because the imagination of man’s heart is evil from his youth. I will never again strike every living thing, as I have done.
Bundan Rəbbə xoş ətir qalxdı və Rəbb ürəyində dedi: «Cavanlığından bəri insan ürəyinin fikirlərinin həmişə pis olmasına baxmayaraq, insanlara görə bir daha yer üzünü lənətləməyəcəyəm. İndi elədiyim kimi bütün canlıları bir daha məhv etməyəcəyəm.
22 While the earth remains, seed time and harvest, and cold and heat, and summer and winter, and day and night will not cease.”
Dünya durduqca Əkin-biçin, isti-soyuq, Yay-qış və gecə-gündüz Sona yetməyəcək».
A Dove is Sent Forth from the Ark
