Psalms 90
1 A Prayer by Moses, the man of God. Lord, you have been our dwelling place for all generations.
Pag-ampo ni Moises ang tawo sa Dios. O Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sa tanang kaliwatan.
2 Before the mountains were born, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
Sa wala pa namugna ang kabukiran, o sa imong pagmugna sa yuta ug sa kalibotan, gikan sa kahangtoran hangtod sa walay kataposan, ikaw ang Dios.
3 You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”
Gibalik mo ang tawo sa abog, ug miingon ka, “Balik kamo nga mga kaliwat sa katawhan.”
4 For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.
Kay ang liboan ka mga katuigan sa imong panan-aw sama sa kagahapon sa dihang kini molabay, ug sama sa pagtukaw sa kagabhion.
5 You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.
Gibanlas mo (sila) pinaagi sa baha ug (sila) nahinanok; sa kabuntagon sama (sila) sa sagbot nga moturok.
6 In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.
Sa pagkabuntag molabong kini ug motubo; sa pagkagabii mangalaya kini ug mauga.
7 For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.
Sa pagkatinuod, gilamoy kami sa imong kasuko, ug nalisang kami sa imong kaligutgot.
8 You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.
Imong gibutang ang among mga kasal-anan diha sa imong atubangan, ang among tinagong mga sala diha sa kahayag sa imong presensiya.
9 For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.
Ang among kinabuhi mahanaw sa imong kaligutgot; ang among katuigan matapos dayon sama sa usa ka panghupaw.
10 The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labour and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.
Ang among katuigan 70, o 80 kung kami himsog; apan bisan ang among labing maayo nga katuigan mga napuno sa kasakit ug kagul-anan. Oo, molabay dayon kini, ug kami mangahanaw.
11 Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?
Kinsa man ang nasayod sa kadako sa imong kasuko, ug sa imong kaligutgot nga sama sa kahadlok kanimo?
12 So teach us to count our days, that we may gain a heart of wisdom.
Busa tudloi kami nga matngonan ang among kinabuhi aron nga magkinabuhi kami nga maalamon.
13 Relent, LORD! How long? Have compassion on your servants!
Balik Yahweh! Hangtod kanus-a ba kini? Kaluy-i ang imong mga sulugoon.
14 Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.
Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong pagkamatinud-anon sa kasabotan aron nga magmaya kami ug magmalipayon sa tanang namong mga adlaw.
15 Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga imo kaming gisakit ug sa mga tuig nga nakasinati kami ug kalisdanan.
16 Let your work appear to your servants, your glory to their children.
Tugoti ang imong mga sulugoon nga makakita sa imong buhat, ug tugoti ang among mga anak nga makakita sa imong kahalangdon.
17 Let the favour of the Lord our God be on us. Establish the work of our hands for us. Yes, establish the work of our hands.
Hinaot nga maania kanamo ang pabor sa Ginoo nga among Dios; palamboa ang buhat sa among mga kamot; palamboa gayod ang buhat sa among mga kamot.
