< Psalms 66 >

1 For the Chief Musician. A song. A Psalm. Make a joyful shout to God, all the earth!
برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید!
2 Sing to the glory of his name! Offer glory and praise!
نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید!
3 Tell God, “How awesome are your deeds! Through the greatness of your power, your enemies submit themselves to you.
به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد.
4 All the earth will worship you, and will sing to you; they will sing to your name.” (Selah)
تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.»
5 Come, and see God’s deeds— awesome work on behalf of the children of men.
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است.
6 He turned the sea into dry land. They went through the river on foot. There, we rejoiced in him.
او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند.
7 He rules by his might forever. His eyes watch the nations. Don’t let the rebellious rise up against him. (Selah)
خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید.
8 Praise our God, you peoples! Make the sound of his praise heard,
ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود.
9 who preserves our life amongst the living, and doesn’t allow our feet to be moved.
او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد.
10 For you, God, have tested us. You have refined us, as silver is refined.
ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای.
11 You brought us into prison. You laid a burden on our backs.
ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی.
12 You allowed men to ride over our heads. We went through fire and through water, but you brought us to the place of abundance.
دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است.
13 I will come into your temple with burnt offerings. I will pay my vows to you,
قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم.
14 which my lips promised, and my mouth spoke, when I was in distress.
بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد.
15 I will offer to you burnt offerings of fat animals, with the offering of rams, I will offer bulls with goats. (Selah)
گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد.
16 Come and hear, all you who fear God. I will declare what he has done for my soul.
ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است.
17 I cried to him with my mouth. He was extolled with my tongue.
فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم.
18 If I cherished sin in my heart, the Lord wouldn’t have listened.
اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید.
19 But most certainly, God has listened. He has heard the voice of my prayer.
اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است!
20 Blessed be God, who has not turned away my prayer, nor his loving kindness from me.
سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است.

< Psalms 66 >