Psalms 106
1 Praise the LORD! Give thanks to the LORD, for he is good, for his loving kindness endures forever.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Who can utter the mighty acts of the LORD, or fully declare all his praise?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Blessed are those who keep justice. Blessed is one who does what is right at all times.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Remember me, LORD, with the favour that you show to your people. Visit me with your salvation,
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Our fathers didn’t understand your wonders in Egypt. They didn’t remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Sea of Suf.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Nevertheless he saved them for his name’s sake, that he might make his mighty power known.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 He rebuked the Sea of Suf also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 The waters covered their adversaries. There was not one of them left.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 Then they believed his words. They sang his praise.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 They soon forgot his works. They didn’t wait for his counsel,
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 He gave them their request, but sent leanness into their soul.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 They envied Moses also in the camp, and Aaron, the LORD’s holy one.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 A fire was kindled in their company. The flame burnt up the wicked.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 They forgot God, their Saviour, who had done great things in Egypt,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Sea of Suf.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn’t destroy them.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 Yes, they despised the pleasant land. They didn’t believe his word,
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 but murmured in their tents, and didn’t listen to the LORD’s voice.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 that he would overthrow their offspring amongst the nations, and scatter them in the lands.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Then Phinehas stood up and executed judgement, so the plague was stopped.
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 That was credited to him for righteousness, for all generations to come.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 They didn’t destroy the peoples, as the LORD commanded them,
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 but mixed themselves with the nations, and learnt their works.
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 They served their idols, which became a snare to them.
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons.
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 Thus they were defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Therefore the LORD burnt with anger against his people. He abhorred his inheritance.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 He rescued them many times, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 He made them also to be pitied by all those who carried them captive.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Save us, LORD, our God, gather us from amongst the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise!
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting even to everlasting! Let all the people say, “Amen.” Praise the LORD!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
