< Job 20 >
1 Then Zophar the Naamathite answered,
Unya mitubag si Sophar ang Naamathitanhon, ug miingon:
2 “Therefore my thoughts answer me, even by reason of my haste that is in me.
Busa ang akong hunahuna nagatubag kanako, Bisan tungod niini ania kanako ang pagdalidali.
3 I have heard the reproof which puts me to shame. The spirit of my understanding answers me.
Nadungog ko ang pagbadlong nga nakahatag kanako ug kaulaw; Ug ang espirutu sa akong salabutan nagapatubag kanako.
4 Don’t you know this from old time, since man was placed on earth,
Wala ba ikaw mahibalo niini sa karaan pang panahon, Sukad sa pagbutang sa tawo sa ibabaw sa yuta,
5 that the triumphing of the wicked is short, the joy of the godless but for a moment?
Nga ang paghimaya sa tawong dautan hamubo ra, Ug ang kalipay sa walay Dios ingon ra sa usa ka pagpilok?
6 Though his height mount up to the heavens, and his head reach to the clouds,
Bisan ang gitas-on niya motupong sa kalangitan, Ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran;
7 yet he will perish forever like his own dung. Those who have seen him will say, ‘Where is he?’
Apan siya mawagtang sa walay katapusan ingon sa iyang kaugalingong kinalibang: Kadtong mga nanagpakakita kaniya magaingon: Hain ba siya?
8 He will fly away as a dream, and will not be found. Yes, he will be chased away like a vision of the night.
Ingon sa usa ka damgo siya molupad, ug dili na gayud ihibalag: Oo, pagaagpason siya ingon sa usa ka panan-awon sa gabii.
9 The eye which saw him will see him no more, neither will his place see him any more.
Ang mata nga nakakita kaniya dili na makasud-ong pag-usab; Ang inyong pinuy-anan dili na usab makalantaw kaniya.
10 His children will seek the favour of the poor. His hands will give back his wealth.
Ang kabus magapalabilabi sa iyang mga anak, Ug ang mga kamot magauli sa iyang bahandi.
11 His bones are full of his youth, but youth will lie down with him in the dust.
Ang iyang kabukogan napuno sa iyang kabatan-on, Apan kini mounong kaniya ngadto sa abug.
12 “Though wickedness is sweet in his mouth, though he hide it under his tongue,
Bisan ang kahilayan matam-is sa iyang baba, Bisan iya kanang tagoan sa ilalum sa iyang dila,
13 though he spare it, and will not let it go, but keep it still within his mouth,
Bisan iya kanang pagapugngan, ug dili ipagula, Kondili tipigan lamang sa sulod sa iyang baba;
14 yet his food in his bowels is turned. It is cobra venom within him.
Apan ang iyang kinaon mabalhin sa sulod sa iyang ginhawaan, Apdo sa mga halas nga malala ang anaa sa sulod sa ginhawaan.
15 He has swallowed down riches, and he will vomit them up again. God will cast them out of his belly.
Gilamoy niya ang mga bahandi, apan iyang igasuka sila pag-usab; Ang Dios magasalibay kanila gikan sa iyang tiyan.
16 He will suck cobra venom. The viper’s tongue will kill him.
Siya magasupsup sa hilo sa mga halas nga malala; Ang dila sa halas nga malala maoy mopatay kaniya.
17 He will not look at the rivers, the flowing streams of honey and butter.
Siya dili gayud makatan-aw sa mga suba, Ang mga kasapaan nga nanag-agay sa dugos ug mantequilla.
18 He will restore that for which he laboured, and will not swallow it down. He will not rejoice according to the substance that he has gotten.
Kadtong iyang gihagoan igauli niya, ug siya dili makatulon niana; Sumala sa bahandi nga iyang inangkon, dili ikalipay niya.
19 For he has oppressed and forsaken the poor. He has violently taken away a house, and he will not build it up.
Kay ang kabus iyang gilupigan ug gipasagdan Kay ang usa ka balay iyang gikuha sa pinugsanay, balay nga wala tukora niya.
20 “Because he knew no quietness within him, he will not save anything of that in which he delights.
Tungod kay wala moagi ug kalinaw sa sulod niya, Dili siya magtipig sa butang nga iyang kaibgon.
21 There was nothing left that he didn’t devour, therefore his prosperity will not endure.
Walay bisan unsa nga nahibilin, nga wala niya tunla; Busa dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 In the fullness of his sufficiency, distress will overtake him. The hand of everyone who is in misery will come on him.
Sa pagkabusog sa iyang pagkaadunahan siya magalisud: Ang kamot sa tanan nga anaa sa kaalaut kaniya mokapyot.
23 When he is about to fill his belly, God will cast the fierceness of his wrath on him. It will rain on him while he is eating.
Sa diha nga iya nang daskon ang iyang tiyan, ang Dios magapadala nganha kaniya sa kabangis sa iyang kapungot, Ug magapaulan niana sa ibabaw niya samtang siya magakaon pa.
24 He will flee from the iron weapon. The bronze arrow will strike him through.
Siya molikay sa puthaw nga hinagiban, Ug ang pana nga tumbaga molagbas kaniya.
25 He draws it out, and it comes out of his body. Yes, the glittering point comes out of his liver. Terrors are on him.
Kini iyang pagaibton, ug kini mogula sa iyang lawas; Oo, ang tumoy nga magapangidlap mogula gikan sa iyang apdo; Kaniya anaa ang mga kalisangan.
26 All darkness is laid up for his treasures. An unfanned fire will devour him. It will consume that which is left in his tent.
Ang tanang kangitngitan gipahamutang alang sa iyang bahandi: Usa ka kalayo nga dili hinuyop sa tawo magalamoy kaniya; Kini magaut-ut sa tanan nga mahibilin sa iyang balong-balong.
27 The heavens will reveal his iniquity. The earth will rise up against him.
Ang mga langit magapadayag sa iyang kasal-anan, Ug ang yuta mobangon batok kaniya.
28 The increase of his house will depart. They will rush away in the day of his wrath.
Ang abut sa iyang balay mawagtang; Ang iyang mga bahandi mobaha sa halayo sa adlaw sa iyang kasuko.
29 This is the portion of a wicked man from God, the heritage appointed to him by God.”
Kini mao ang bahin nga igahatag sa Dios sa tawong dautan. Ug ang panulondon nga gitudlo sa Dios nganha kaniya.