Galatians 2
1 Then after a period of fourteen years I went up again to Jerusalem with Barnabas, taking Titus also with me.
អនន្តរំ ចតុទ៌ឝសុ វត្សរេឞុ គតេឞ្វហំ ពណ៌ព្ពា សហ យិរូឝាលមនគរំ បុនរគច្ឆំ, តទានោំ តីតមបិ ស្វសង្គិនម៑ អករវំ។
2 I went up by revelation, and I laid before them the Good News which I proclaim amongst the Gentiles, but privately before those who were respected, for fear that I might be running, or had run, in vain.
តត្កាលេៜហម៑ ឦឝ្វរទឝ៌នាទ៑ យាត្រាម៑ អករវំ មយា យះ បរិឝ្រមោៜការិ ការិឞ្យតេ វា ស យន្និឞ្ផលោ ន ភវេត៑ តទត៌្ហំ ភិន្នជាតីយានាំ មធ្យេ មយា ឃោឞ្យមាណះ សុសំវាទស្តត្រត្យេភ្យោ លោកេភ្យោ វិឝេឞតោ មាន្យេភ្យោ នរេភ្យោ មយា ន្យវេទ្យត។
3 But not even Titus, who was with me, being a Greek, was compelled to be circumcised.
តតោ មម សហចរស្តីតោ យទ្យបិ យូនានីយ អាសីត៑ តថាបិ តស្យ ត្វក្ឆេទោៜប្យាវឝ្យកោ ន ពភូវ។
4 This was because of the false brothers secretly brought in, who stole in to spy out our liberty which we have in Messiah Yeshua, that they might bring us into bondage,
យតឝ្ឆលេនាគតា អស្មាន៑ ទាសាន៑ កត៌្តុម៑ ឥច្ឆវះ កតិបយា ភាក្តភ្រាតរះ ខ្រីឞ្ដេន យីឝុនាស្មភ្យំ ទត្តំ ស្វាតន្ត្រ្យម៑ អនុសន្ធាតុំ ចារា ឥវ សមាជំ ប្រាវិឝន៑។
5 to whom we gave no place in the way of subjection, not for an hour, that the truth of the Good News might continue with you.
អតះ ប្រក្ឫតេ សុសំវាទេ យុឞ្មាកម៑ អធិការោ យត៑ តិឞ្ឋេត៑ តទត៌្ហំ វយំ ទណ្ឌៃកមបិ យាវទ៑ អាជ្ញាគ្រហណេន តេឞាំ វឝ្យា នាភវាម។
6 But from those who were reputed to be important—whatever they were, it makes no difference to me; God doesn’t show partiality to man—they, I say, who were respected imparted nothing to me,
បរន្តុ យេ លោកា មាន្យាស្តេ យេ កេចិទ៑ ភវេយុស្តានហំ ន គណយាមិ យត ឦឝ្វរះ កស្យាបិ មានវស្យ បក្ឞបាតំ ន ករោតិ, យេ ច មាន្យាស្តេ មាំ កិមបិ នវីនំ នាជ្ញាបយន៑។
7 but to the contrary, when they saw that I had been entrusted with the Good News for the uncircumcised, even as Peter with the Good News for the circumcised—
កិន្តុ ឆិន្នត្វចាំ មធ្យេ សុសំវាទប្រចារណស្យ ភារះ បិតរិ យថា សមប៌ិតស្តថៃវាច្ឆិន្នត្វចាំ មធ្យេ សុសំវាទប្រចារណស្យ ភារោ មយិ សមប៌ិត ឥតិ តៃ រ្ពុពុធេ។
8 for he who worked through Peter in the apostleship with the circumcised also worked through me with the Gentiles—
យតឝ្ឆិន្នត្វចាំ មធ្យេ ប្រេរិតត្វកម៌្មណេ យស្យ យា ឝក្តិះ បិតរមាឝ្រិតវតី តស្យៃវ សា ឝក្តិ រ្ភិន្នជាតីយានាំ មធ្យេ តស្មៃ កម៌្មណេ មាមប្យាឝ្រិតវតី។
9 and when they perceived the grace that was given to me, Jacob and Kefa and Yochanan, those who were reputed to be pillars, gave to Barnabas and me the right hand of fellowship, that we should go to the Gentiles, and they to the circumcision.
អតោ មហ្យំ ទត្តម៑ អនុគ្រហំ ប្រតិជ្ញាយ ស្តម្ភា ឥវ គណិតា យេ យាកូព៑ កៃផា យោហន៑ ចៃតេ សហាយតាសូចកំ ទក្ឞិណហស្តគ្រហំណ វិធាយ មាំ ពណ៌ព្ពាញ្ច ជគទុះ, យុវាំ ភិន្នជាតីយានាំ សន្និធិំ គច្ឆតំ វយំ ឆិន្នត្វចា សន្និធិំ គច្ឆាមះ,
10 They only asked us to remember the poor—which very thing I was also zealous to do.
កេវលំ ទរិទ្រា យុវាភ្យាំ ស្មរណីយា ឥតិ។ អតស្តទេវ កត៌្តុម៑ អហំ យតេ ស្ម។
11 But when Peter came to Antioch, I resisted him to his face, because he stood condemned.
អបរម៑ អាន្តិយខិយានគរំ បិតរ អាគតេៜហំ តស្យ ទោឞិត្វាត៑ សមក្ឞំ តម៑ អភត៌្សយំ។
12 For before some people came from Jacob, he ate with the Gentiles. But when they came, he drew back and separated himself, fearing those who were of the circumcision.
យតះ ស បូវ៌្វម៑ អន្យជាតីយៃះ សាទ៌្ធម៑ អាហារមករោត៑ តតះ បរំ យាកូពះ សមីបាត៑ កតិបយជនេឞ្វាគតេឞុ ស ឆិន្នត្វង្មនុឞ្យេភ្យោ ភយេន និវ្ឫត្យ ប្ឫថគ៑ អភវត៑។
13 And the rest of the Jewish believers joined him in his hypocrisy, so that even Barnabas was carried away with their hypocrisy.
តតោៜបរេ សវ៌្វេ យិហូទិនោៜបិ តេន សាទ៌្ធំ កបដាចារម៑ អកុវ៌្វន៑ ពណ៌ព្ពា អបិ តេឞាំ កាបដ្យេន វិបថគាម្យភវត៑។
14 But when I saw that they didn’t walk uprightly according to the truth of the Good News, I said to Peter before them all, “If you, being a Jew, live as the Gentiles do, and not as the Jews do, why do you compel the Gentiles to live as the Jews do?
តតស្តេ ប្រក្ឫតសុសំវាទរូបេ សរលបថេ ន ចរន្តីតិ ទ្ឫឞ្ដ្វាហំ សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ បិតរម៑ ឧក្តវាន៑ ត្វំ យិហូទី សន៑ យទិ យិហូទិមតំ វិហាយ ភិន្នជាតីយ ឥវាចរសិ តហ៌ិ យិហូទិមតាចរណាយ ភិន្នជាតីយាន៑ កុតះ ប្រវត៌្តយសិ?
15 “We, being Jews by birth and not Gentile sinners,
អាវាំ ជន្មនា យិហូទិនៅ ភវាវោ ភិន្នជាតីយៅ បាបិនៅ ន ភវាវះ
16 yet knowing that a man is not justified by the works of the law but through faith in Yeshua the Messiah, even we believed in Messiah Yeshua, that we might be justified by faith in Messiah and not by the works of the law, because no flesh will be justified by the works of the law.
កិន្តុ វ្យវស្ថាបាលនេន មនុឞ្យះ សបុណ្យោ ន ភវតិ កេវលំ យីឝៅ ខ្រីឞ្ដេ យោ វិឝ្វាសស្តេនៃវ សបុណ្យោ ភវតីតិ ពុទ្ធ្វាវាមបិ វ្យវស្ថាបាលនំ វិនា កេវលំ ខ្រីឞ្ដេ វិឝ្វាសេន បុណ្យប្រាប្តយេ ខ្រីឞ្ដេ យីឝៅ វ្យឝ្វសិវ យតោ វ្យវស្ថាបាលនេន កោៜបិ មានវះ បុណ្យំ ប្រាប្តុំ ន ឝក្នោតិ។
17 But if while we sought to be justified in Messiah, we ourselves also were found sinners, is Messiah a servant of sin? Certainly not!
បរន្តុ យីឝុនា បុណ្យប្រាប្តយេ យតមានាវប្យាវាំ យទិ បាបិនៅ ភវាវស្តហ៌ិ កិំ វក្តវ្យំ? ខ្រីឞ្ដះ បាបស្យ បរិចារក ឥតិ? តន្ន ភវតុ។
18 For if I build up again those things which I destroyed, I prove myself a law-breaker.
មយា យទ៑ ភគ្នំ តទ៑ យទិ មយា បុនន៌ិម៌្មីយតេ តហ៌ិ មយៃវាត្មទោឞះ ប្រកាឝ្យតេ។
19 For I through the law died to the law, that I might live to God.
អហំ យទ៑ ឦឝ្វរាយ ជីវាមិ តទត៌្ហំ វ្យវស្ថយា វ្យវស្ថាយៃ អម្រិយេ។
20 I have been crucified with Messiah, and it is no longer I who live, but Messiah lives in me. That life which I now live in the flesh, I live by faith in the Son of God, who loved me and gave himself up for me.
ខ្រីឞ្ដេន សាទ៌្ធំ ក្រុឝេ ហតោៜស្មិ តថាបិ ជីវាមិ កិន្ត្វហំ ជីវាមីតិ នហិ ខ្រីឞ្ដ ឯវ មទន្ត រ្ជីវតិ។ សាម្ប្រតំ សឝរីរេណ មយា យជ្ជីវិតំ ធាយ៌្យតេ តត៑ មម ទយាការិណិ មទត៌្ហំ ស្វីយប្រាណត្យាគិនិ ចេឝ្វរបុត្រេ វិឝ្វសតា មយា ធាយ៌្យតេ។
21 I don’t reject the grace of God. For if righteousness is through the law, then Messiah died for nothing!”
អហមីឝ្វរស្យានុគ្រហំ នាវជានាមិ យស្មាទ៑ វ្យវស្ថយា យទិ បុណ្យំ ភវតិ តហ៌ិ ខ្រីឞ្ដោ និរត៌្ហកមម្រិយត។
